Το πιο τολμηρό άρθρο της τελευταίας 20ετίας:4-5 οικογένειες ορίζουν τα πάντα στην Ελλάδα με το νόμο της νύχτας και των μπράβων-Έτσι τίποτε δεν αλλάζει και θυμίζουμε Κολομβία-Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης!

Στην Ελλάδα έκαναν κουμάντο τέσσερις οικογένειες. Ήταν τα λεγόμενα νέα τζάκια της μεταπολίτευσης. Οι συνομιλητές του Ανδρέα Παπανδρέου, οι οποίοι είχαν αναλάβει το θεάρεστο έργο της δημιουργίας μιας... αριστερής γενιάς "βιομηχάνων" και "επιχειρηματιών". Κι επειδή αυτά δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια, η χώρα έφτασε στο σημείο να θυμίζει Κολομβία! Στρατός από μπράβους χώρισε την χώρα σε ζώνες επιρροής, όπως η μαφία στα καλύτερά της στο Σικάγο και στην Νέα Υόρκη!



Toυ Θανάση Μαυρίδης στο  Capital.gr

Και που να μιλήσεις! Που να πεις τον πόνο σου; "Αποδέχεσαι" ότι ο "Τσαλικίδης αυτοκτόνησε"!  Πως έγινε αυτό; Κι έπειτα σκέφτεσαι την δική σου οικογένεια. Βλέπεις και τον αστυνόμο να κλείνει βιαστικά τον φάκελο και αρχίζεις να κάνεις σχέδια για το πως θα στείλεις τα παιδιά σου στο εξωτερικό. Να είναι μακριά από αυτό τον βάλτο που διαφεντεύουν οι νονοί της νύκτας και οι παρατρεχάμενοί τους.

Κι η Δικαιοσύνη; Είναι τυφλή! Δεν έτυχε να βλέπει την ώρα που οι μιζαδόροι έκαναν πλιάτσικο με τα λεφτά των φορολογουμένων. Ούτε τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ είδε.  Κι είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν θα βλέπει ούτε την ώρα που οι μπράβοι του παρακράτους θα στήνουν την επόμενη "αυτοκτονία". Κάτι άλλο θα κάνει εκείνη ακριβώς την ώρα... 

Είναι ισχυροί. Είναι πανίσχυροι γιατί έχουν στην διάθεσή τους μεγάλη οικονομική επιφάνεια και μπορούν να ελέγχουν Μέσα Ενημέρωσης. Μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να ανεβάσουν και να κατεβάσουν κυβερνήσεις και το έχουν ήδη αποδείξει. Και νομίζετε ότι δεν μπορούν να βγάλουν "επικίνδυνο" τον οποιονδήποτε από εμάς;  Να τον διασύρουν, να τον κατασυκοφαντήσουν και στο τέλος να τον πετάξουν βορά στα λιοντάρια.

Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που επιτρέπει στους ισχυρούς να γίνονται ακόμη πιο ισχυροί ελέγχοντας τους δίαυλους της επικοινωνίας και της πληροφόρησης; Πόσο ακόμη ο νόμος της σιωπής θα υπαγορεύει τα πάντα σε αυτή την χώρα;

Θέλουμε να μιλάμε για μεταρρυθμίσεις; Για Δημοκρατία; Τότε πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο λειτουργίας των Μέσων Ενημέρωσης. Τις πηγές χρηματοδότησης τους, το ποιός μπορεί να είναι μέτοχος, τι άλλες δουλειές επιτρέπεται να κάνει. Δεν μπορεί, για παράδειγμα,  να έχω ένα περίπτερο και να στηρίζω μέσω της εφημερίδας μου αυτό το περίπτερο!

Και μην νομίσετε ότι μιλάμε μόνο για εκδότες. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ιδιοκτήτης. Γι΄ αυτό και μιλάμε για τους τρόπους χρηματοδότησης. Τα Μέσα Ενημέρωσης μπορεί και να ενοικιαστούν. Ακόμη και με τον πόντο.

Τις πρώτες ημέρες που έφτασε η τρόικα στην Αθήνα υπήρξε αναστάτωση σε διάφορα γραφεία... ηγεμόνων. Φοβήθηκαν ότι θα συνέβαινε αυτό που κανονικά θα γινότανε σε οποιαδήποτε άλλη δυτική χώρα: Ότι οι περισσότεροι από αυτούς κινδύνευαν σοβαρά να βρεθούν πίσω από τα κάγκελα. Δεν έγινε, όμως, έτσι! Κι έπειτα οι νονοί ξεθάρρεψαν κι έκτισαν μάλιστα και σχέσεις με την... Ευρώπη! Η δύναμη του χρήματος, τελικά, είναι ανίκητη!

Ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν είμαστε αισιόδοξοι για την συνέχεια είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει πάψει τα τελευταία τρία χρόνια να μοιάζει με αυτό που έμοιαζε και τα προηγούμενα είκοσι τρία: Με ένα βαθιά διεφθαρμένο κράτος τύπου Λατινικής Αμερικής. Και πολύ φοβόμαστε ότι μας περιμένουν πολλά χειρότερα εξαιτίας αυτού και μόνο του λόγου. Απέχουμε πάρα πολύ από την οικοδόμηση ενός σοβαρού κράτους δυτικού τύπου, όσο η διαπλοκή θα κάνει κουμάντο σε αυτή την χώρα. Όσο οι τέσσερις - πέντε οικογένειες συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο και να ορίζουν τα πάντα με τον Νόμο της νύκτας και των μπράβων.