Με γραφικά ταβερνάκια & φούρνους δεν δημιουργείς εξωστρέφειες για να απευθυνθείς στα 7 δισ. του παγκόσμιου πληθυσμού - χορτάσαμε ανάπτυξη περιπτέρων και μικρομεσαίων!

Διαχρονικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας, έχοντας αυτογνωσία του περιορισμένου πνευματικού του βεληνεκούς, ονειρεύεται, αναφέρεται, δημιουργεί και υποστηρίζει μόνο μικρά και πεζά πράγματα.



Αυτό βέβαια ισχύει και με την ανάπτυξη, την κατεύθυνση της οικονομίας και το μέγεθος των επιχειρήσεων.

Του Γιάννη Στριλιγκά

, Capital.gr

Ο μικρός αγρότης, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο φούρνος της γειτονιάς, ο μπακάλης, το γραφικό ταβερνάκι, ο οικοτουρισμός, ο περιπτεράς, η μικρή βιοτεχνία κτλ, αυτά είναι αναπτυξιακά μοντέλα  στα οποία  πλέον δεν μπορεί να βασίζεται μια οικονομία, αν βέβαια θέλει να γίνει και εξωστρεφής που είναι και το ζητούμενο για να αποκτήσει προοπτική και μέγεθος.

Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τους Έλληνες πολιτικούς ότι εκεί έξω υπάρχει μια πελατεία η οποία είναι τα 7 δισ. του παγκόσμιου πληθυσμού, στα οποία για να απευθυνθεί κάποιος πρέπει να διαθέτει εκτός από προϊόντα και υπηρεσίες και μεγάλο παραγωγικό μέγεθος.

Ασφαλώς και δεν μπορεί η Ελλάδα να γίνει παραγωγικότερη από άποψη μαζικής παραγωγής προϊόντων λόγω κόστους εργασίας από την Κίνα και ούτε θα πρέπει να είναι αυτή η στόχευση, το γεγονός όμως ότι εμείς είμαστε μόνο 10 εκατομμύρια ενώ οι εν δυνάμει πελάτες μας είναι ο υπόλοιπος παγκόσμιος πληθυσμός μας δίνει την ευχέρεια να επικεντρωθούμε στην παραγωγή συγκεκριμένων και ειδικευμένων προϊόντων τα οποία όμως να μπορούν να απευθυνθούν στον παγκόσμιο καταναλωτή.

Είναι ραχοκοκαλιά της οικονομίας οι μικρές επιχειρήσεις και αυτό ισχύει και σε χώρες που υποστηρίζουν και έχουν βαριά βιομηχανία, με μια διαφθορά όμως, οι εκεί μικρές επιχειρήσεις λειτουργούν ως υποστηρικτικές παράλληλα με τις μεγάλες επιχειρήσεις, αναλαμβάνοντας ειδικευμένα κομμάτια και εξαρτήματα της βαριάς βιομηχανικής αλυσίδας.

Πχ: Υπάρχει η μεγάλη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία και  δίπλα της υπάρχουν ένας μεγάλος αριθμός μικρότερων εξειδικευμένων επιχειρήσεων οι οποίες κάθε μία φτιάχνει το δικό της εξάρτημα.

Εν αντιθέσει, στην Ελλάδα η μονοδιάστατη επικέντρωση στην μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση οδήγησε στο οικονομικό μοντέλο των περιπτέρων και των γραφικών ταβερνών, τα οποία δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να ανακυκλώνουν το χρήμα του εγχώριου καταναλωτή των 10 εκατομμυρίων, αγνοώντας την ύπαρξη των υπολοίπων 7 δισ. καταναλωτών.


Πηγή:www.capital.gr