Χάρης Ζαμπαρλούκος - Ο Έλληνας φωτογράφος που έχει κάνει όλο το Χόλιγουντ να μιλάει γι αυτόν - Από το «Sleuth», τον «Thor» στο «Mamma mia» όπου έγινε παγκόσμια γνωστός! (φωτό)
Από την Κύπρο στην Αγγλία, με έδρα το Λονδίνο, όπου συνεργάζεται με τους σημαντικότερους Αγγλους σκηνοθέτες, όπως ο Κένεθ Μπράνα, με τον οποίο δουλεύει σταθερά από το θρίλερ «Sleuth» («Παιχνίδια μυαλού») το 2007 κι έπειτα, υπογράφοντας τη διεύθυνση φωτογραφίας σε μεγάλες παραγωγές («Thor», «Jack Ryan: Πρώτη αποστολή», «Cinderella»), ο Χάρης Ζαμπαρλούκος έγινε ευρύτερα γνωστός με το γυρισμένο στη Σκόπελο «Mamma mia!» της Φιλίντα Λόιντ.
Από την Κύπρο στην Αγγλία, με έδρα το Λονδίνο, όπου συνεργάζεται με τους σημαντικότερους Αγγλους σκηνοθέτες, όπως ο Κένεθ Μπράνα, με τον οποίο δουλεύει σταθερά από το θρίλερ «Sleuth» («Παιχνίδια μυαλού») το 2007 κι έπειτα, υπογράφοντας τη διεύθυνση φωτογραφίας σε μεγάλες παραγωγές («Thor», «Jack Ryan: Πρώτη αποστολή», «Cinderella»), ο Χάρης Ζαμπαρλούκος έγινε ευρύτερα γνωστός με το γυρισμένο στη Σκόπελο «Mamma mia!» της Φιλίντα Λόιντ.
Καλεσμένος της Ενωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών για ένα μάστερκλας στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος που πραγματοποιήθηκε με χορηγό τον OTE TV, μίλησε στο «Εθνος» για τη διεθνή καριέρα του.
Συνέντευξη στην Άντα Δαλιάκα, Έθνος
Πρόσφατα ολοκληρώσατε το «Cinderella» του Κένεθ Μπράνα και το «Locke» του Στίβεν Νάιτ, δύο πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες. Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σε μια μεγάλη χολιγουντιανή παραγωγή και μια ανεξάρτητη;
Η διαφορά είναι τεράστια σε ό,τι αφορά την προετοιμασία. Η δουλειά μου όμως ως διευθυντή φωτογραφίας είναι πάντα ίδια. Αυτό που πρέπει να κάνω είναι να υπηρετώ το σενάριο. Ως διευθυντής φωτογραφίας φέρνεις σε επαφή τον θεατή με τους ηθοποιούς και τελικά με την ίδια την ταινία. Το «Cinderella» είχε ανσάμπλ καστ, 600 ηθοποιούς περίπου, ενώ στο «Locke» δούλευα μόνο με έναν ηθοποιό. Η πρώτη ταινία είναι ένα κλασικό παραμύθι το οποίο πρέπει να αντέξει στον χρόνο. Ειναι μια ιστορία που την ξέρουμε πολύ καλά ως κινούμενο σχέδιο. Μέχρι και το logo του Γουόλτ Ντίσνεϊ είναι το παλάτι της Σταχτοπούτας και βρίσκεται στο υποσυνείδητο του κόσμου εδώ και χρόνια, οπότε πρέπει να κάνεις κάτι το οποίο θα αντέξει. Αυτό όμως που μετράει είναι πώς θα πεις την ιστορία. Πόσο πάθος, ευαισθησία και λεπτομέρεια μπορείς να βάλεις σ' αυτήν. Για μια ταινία σαν τη «Cinderella» οι θεατές έχουν αυξημένες προσδοκίες, γι' αυτό πρέπει να ξεχωρίζει. Βεβαίως και είχα δει την ταινία κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϊ. Η έμπνευσή μας ωστόσο ήταν ταινίες όπως το «Οσα παίρνει ο άνεμος», μεγάλες ταινίες, αθάνατες.
Πόσο δύσκολο είναι να δουλεύει κανείς σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου υπάρχουν πολλοί καλοί διευθυντές φωτογραφίας;
Αρκεί να είσαι ο εαυτός σου και να δουλεύεις σκληρά. Με ρωτούν συχνά πώς δημιουργήθηκε η σχέση μου με τον Κένεθ Μπράνα. Η απάντησή μου είναι -και πιστεύω είναι η σωστή για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί ένας διευθυντής φωτογραφίας- ότι η συνεργασία που έχεις στη δουλειά είναι κάτι ξεχωριστό, είναι όμως πάντα στο πλαίσιο της δουλειάς και δεν αφορά τις δημόσιες σχέσεις. Η πραγματική φιλία στον κινηματογράφο και ο τρόπος που πρέπει να ασκείς τη δουλειά σου εκπορεύεται από την εντύπωση που έχεις κάνει στον θεατή μέσα από τις ταινίες σου.
Εχετε δουλέψει με ηθοποιούς-θρύλους όπως με τη Μέριλ Στριπ στο «Mamma Mia!» και τον Πίτερ Ο' Τουλ στο «Venus». Τι κρατάτε από αυτές τις συνεργασίες;
Οι ηθοποιοί με εμπνέουν. Οταν μπορείς να δουλέψεις σε ένα επίπεδο τόσο υψηλό, όπως είναι η Μέριλ Στριπ, ο Πίτερ Ο' Τουλ και ο Μάικλ Κέιν (στο «Sleuth»), με κάνουν να θέλω κι εγώ να δουλέψω στο ίδιο επίπεδο. Στο πλατό μαζί τους, πρέπει να προσφέρω ό,τι καλύτερο έχω. Κρατάω, λοιπόν, την έμπνευση.
Οι εξελίξεις στην τεχνολογία σε ποιο βαθμό έχουν επηρεάσει το γούστο και τις επιλογές σας;
Προτιμώ πάντα το φιλμ. Ακόμη και τη «Σταχτόπουτα» τη γυρίσαμε σε φιλμ, ενώ το «Locke» είναι η μόνη ταινία που έχω γυρίσει ψηφιακά. Διαλέγω το φορμά ανάλογα με την ταινία. Για μια κλασική ταινία θεώρησα ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσω τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν διευθυντές φωτογραφίας που θαύμαζα. Η έμπνευσή μου είναι η αναλογική φωτογραφία.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ
Παρακολουθείτε το ελληνικό σινεμά;
Στον βαθμό που μπορώ κυρίως από τα DVD που παίρνω μέσω της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου στην οποία είμαι μέλος. Είναι δύσκολο όταν ζεις στο Λονδίνο να παρακολουθήσεις ό,τι συμβαίνει στο ελληνικό σινεμά. Μου έκανε εντύπωση μια παλιά ταινία, ο «Αιώνιος φοιτητής» του Βαγγέλη Σεϊτανίδη. Αν και γυρισμένη το 2001, είναι ακόμη πολύ μοντέρνα. Ηταν κάτι καθαρά ελληνικό αλλά και καθαρά μοντέρνο. Αυτό το πράγμα, νομίζω, πρέπει πάντα να προσπαθούμε να κάνουμε. Κάτι απλό, δικό μας, που δεν έχει το βάρος της ιστορίας του παρελθόντος που έχουμε ως Ελληνες.
Η Ελλάδα είναι ιδανικός προορισμός για να γυρίζονται ταινίες μετά την εμπειρία σας στη Σκόπελο με το «Mamma Mia!»;
Φυσικά. Το πιο σημαντικό για να έρθει ένας ξένος να δουλέψει στην Ελλάδα είναι το καλό συνεργείο. Και τα συνεργεία εδώ είναι εξαιρετικά. Τα άτομα με τα οποία συνεργάζεται κανείς είναι πολύ πιο σημαντικά για εμένα παρά το ίδιο το περιβάλλον. Εχω κάνει δύο ταινίες εδώ και πιστεύω ότι έχουμε κάτι ξεχωριστό.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr