Η τρόικα είναι με το λαό ή με τους βιομηχάνους; Aναρωτιέται ο Κώστας Στούπας!

Δεν πέρασαν 15 μέρες από την συμφωνία με τη Τρόικα για το γάλα και οι εξελίξεις άρχισαν να  λαμβάνουν χώρα με ραγδαίους ρυθμούς.



Η εξαγορά της ΜΕΒΓΑΛ από την Vivartia μπορεί να ενθουσιάζει όσους σκέφτονται με όρους εθνικών πρωταθλητών, αλλά ίσως  πρέπει να προβληματίζει τους καταναλωτές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που αποτελούν και τη μερίδα του λέοντος των καταναλωτών της χώρας, αλλά και τους μικρότερους τοπικούς παίκτες της γαλακτοβιομηχανίας.

Του Κώστα Στούπα, Capital.gr

Από τη μια πλευρά αποτελεί κίνηση ενδυνάμωσης της εγχώριας βιομηχανίας απέναντι στο διεθνή ανταγωνισμό που με την επιμήκυνση των ημερών που χαρακτηρίζουν το γάλα φρέσκο, θα βρει ευκαιρία να εισέλθει στην ελληνική αγορά, αλλά από την άλλη κίνδυνο δημιουργίας μονοπωλιακών συνθηκών σε βάρος των καταναλωτών και των παραγωγών αγελαδοτρόφων. 

Ο κλάδος του γάλακτος παρουσιάζει τζίρο ετησίως περίπου 700 εκατ. ευρώ. Κατά την πενταετία 2006-2010 η Vivartia μετά την εξαγορά του «γάλα εβαπορέ» από τη Nestle κατείχε μερίδιο άνω του 30%, η Friesland το 26%, ενώ ακολουθούσαν ΦΑΓΕ και Όλυμπος με 8% και Μεβγάλ με 7%. 

Στο φρέσκο γάλα η Vivartia απέχει από τους ανταγωνιστές της, καθώς μέχρι και το τέλος του 2009 κατείχε το 39%, ακολουθούμενη από τον Όλυμπο (16%) και τη ΜΕΒΓΑΛ (14%). (Πηγή: ICAP 2010).
  Προσθέτοντας τα μερίδια της Vivartia και της ΜΕΒΓΑΛ  αθροίζουμε ένα μερίδιο στο φρέσκο γάλα πάνω από 50%, γεγονός που στην περίπτωση που δεν εισέλθουν στην ελληνική αγορά ξένοι παίκτες δημιουργεί συνθήκες μονοπωλιακές.

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα πάσχει από ιδιαίτερη «μυωπία» όταν είναι να αντιμετωπίσει μονοπωλιακές συνθήκες είτε αυτές αφορούν τον κρατικό τομέα είτε τον ιδιωτικό.

Όταν προ μηνός έγραψα το άρθρο για τις ευνοϊκές συνθήκες που δημιουργεί για τους καταναλωτές αλλά και για τους παραγωγούς και τις μικρές τοπικές γαλακτοβιομηχανίες η επιμήκυνση της διάρκειας του φρέσκου γάλακτος και η προσθήκη της κατηγορίας του γάλακτος ημέρας, δεν περίμενα τόσο γρήγορα εξελίξεις. Η εξαγορά είναι μια κίνηση κυριαρχίας στις δυο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.

Η επιτροπή ανταγωνισμού οφείλει να κάνει σωστά τη δουλειά της προσμετρώντας το συμφέρον όλων των πλευρών…
Γράφαμε λοιπόν στις 24 Μαρτίου: "Τι αλλάζει με το γάλα

Η καθιέρωση του γάλακτος ημέρας ευνοεί τις μικρές τοπικές γαλακτοβιομηχανίες και τους παραγωγούς. Τις τοπικές γαλακτοβιομηχανίες τις ευνοεί γιατί τους δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα σε ακτίνα 50-100 χιλιομέτρων περί την έδρα των εγκαταστάσεών τους. 

Τούτο σημαίνει πως κάθε 2-3 πόλεις της επαρχίας για να έχουν φρέσκο γάλα ημέρας θα χρειάζονται μια τουλάχιστον τοπική μικρή βιομηχανία. Αν η τελευταία ανεβάζει την τιμή για να κερδίσει περισσότερα, θα δημιουργεί αυτόματα τα περιθώρια να έρθει η γαλακτοβιομηχανία από τη γειτονική περιοχή να πουλήσει ή να δημιουργηθεί νέα...

Ευνοημένοι θα βγουν όμως και οι  γαλακτοπαραγωγοί που θα έχουν πλέον πολλές μικρές εταιρείες να ανταγωνίζονται για το προϊόν τους και όχι μια ολιγοπωλιακή κατάσταση 2-3 παικτών σε εθνικό επίπεδο.".