ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑ

«Κάθε βράδυ έπεφταν πιστολιές και μαχαιριές -χώρια τα άλλα»  διηγείται ένας από τους υπαλλήλους της ταβέρνας του Σαραντόπουλου.
 

Είμαστε στο 1938 και οι ρεπόρτερ του «Έθνους» έχουν πάρει τους δρόμους,  ρωτώντας ειδικούς και μη για τη σιλουέτα της Αθηναίας. Μ’αυτά και μ’αυτά,  ανέβαιναν οι κυκλοφορίες των εφημερίδων.

«Βάλτε στον κοσμάκη να χορτάσει». Λαϊκή γαστρονομία στο ίδιο οινομαγειρείο από το 1898… 

Δεκέμβριος∙ μήνας των γιορτών και της χαράς των παιδιών. Η Αιόλου μεταμορφωνόταν άλλοτε για ένα μήνα σε μαγικό βασίλειο. Και αξέχαστη μένει ακόμη, μετά από τόσα χρόνια, η μέρα που κατεβαίναμε με τους γονείς και τ’αδέρφια σ’αυτή την αυλή των θαυμάτων

Ένα απίστευτο βίντεο από την παλιά Αθήνα...

Η Αθήνα ήταν μια μικρή ημιέρημη και μισοκατεστραμμένη πόλη (από τις αλλεπάλληλες πολιορκίες κατά τη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας), όταν έγινε πρωτεύουσα του νέου Βασιλείου της Ελλάδας το 1833.

Ακόμη και στην ακραία συντηρητική Αθήνα της περιόδου του Όθωνα και του Ρομαντισμού, υπήρχαν κάποιες ελάχιστες «ιέρειες» της Πάνδημης Αφροδίτης, πρόθυμες να προσφέρουν τα κάλλη τους στους ανύπαντρους Αθηναίους και όχι μόνο…

Η στήλη μας για την Επιχείρηση του Μήνα είναι αφιερωμένη στην «επιχείρηση» του ποδαριού: στους μικροπωλητές της Αιόλου και της Αθηνάς, που άκουγαν στο παρατσούκλι «πανεριτζήδες» και που, με τις διαλαλήσεις τους, γέμιζαν ζωή την πρωτεύουσα.

Είμαστε στο 1938 και οι ρεπόρτερ του «Έθνους» έχουν πάρει τους δρόμους,  ρωτώντας ειδικούς και μη για τη σιλουέτα της Αθηναίας. Μ’αυτά και μ’αυτά,  ανέβαιναν οι κυκλοφορίες των εφημερίδων. 

Ως γνωστόν η εκδίκηση σερβίρεται πάντα κρύο πιάτο! 

Ο "Αθηναιογράφος", Θωμάς Σιταράς, ανακαλύπτει ένα παλιό, χαρακτηριστικό κείμενο του Δημήτρη Ψαθά, από το "Ελεύθερο Βήμα" του 1936, και μας γυρίζει πίσω, στα πρωινά μια ξεχασμένης Αθήνας, μιας άλλης εποχής.