Γιατί χθες όλες οι βασιλο-πριγκίπισσες φορούσαν μαργαριτάρια από το Μπαχρέιν - H ιστορία & η παράδοση τους - Το Μονοπάτι Μαργαριταριών του Μπαχρέιν

Αν τα διαμάντια είναι το δώρο της γης στις γυναίκες, τα μαργαριτάρια είναι το δώρο της θάλασσας. Από την αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα τα μαργαριτάρια ήταν το απόλυτο σύμβολο της ισχύος και του πλούτου. Αφότου όμως κατέστη δυνατή η καλλιέργεια των όστρακων και η παραγωγή μαργαριταριών σε μεγάλη κλίμακα, η τιμή τους έπεσε και η κατοχή τους έπαψε να είναι προνόμιο των μεγιστάνων του πλούτου.

Όμως στο μυαλό των ανθρώπων τα μαργαριτάρια παρέμειναν συνδεδεμένα με την εξουσία και την ισχύ. Ίσως γι’ αυτό κυριάρχησαν στους λαιμούς και τα αυτιά των περισσοτέρων γυναικών που παρευρέθηκαν στην κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ από την εκθαμβωτική Κέιτ Μιντλετόν μέχρι την φρέσκια Μέγκαν Μάρκλ.  Οι ειδικοί λένε ότι όλα τους είναι μαργαριτάρια του Μπαχρέιν, αφού είναι τα καλύτερα του κόσμου. Οι περισσότεροι αποδίδουν τη φήμη τους στις πηγές γλυκού νερού που υπάρχουν μέσα στη θάλασσα και δίνουν στο Μπαχρέιν το όνομά του: Μπαχρέιν σημαίνει «δύο θάλασσες» στην αραβική γλώσσα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι παίζουν σημαντικό ρόλο η ρηχότητα των νερών όπου βρίσκονται τα μαργαριτάρια μαζί με τη θερμότητα του νερού και την αλατότητά του. Όποιος και να είναι ο λόγος, η φήμη των πολύτιμων μαργαριταριών του Μπαχρέιν διήρκησε χιλιετίες.

Credits: Instagram 

Σε μια επιγραφή από την εποχή των Ασσύριων γύρω στο 2000 π. Χ. αναφέρονται ως τα «μάτια ψαριών» από τον αρχαίο πολιτισμό των Ντιλμούν , του οποίου το Μπαχρέιν ήταν πρωτεύουσα. Εξάλλου ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ο Ρωμαίος φυσικός φιλόσοφος και ιστοριογράφος, είχε πει ότι η Tylos, η κλασσική ονομασία για το Μπαχρέιν, ήταν «διάσημο για το τεράστιο αριθμό των μαργαριταριών του». Η χρυσή εποχή της αλιείας μαργαριταριών ήταν για το Μπαχρέιν την περίοδο 1850 - 1930. Εκείνη την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα, τα μαργαριτάρια ήταν για τον άνθρωπο ο πολύτιμος λίθος με τη μεγαλύτερη αξία, μεγαλύτερη και από την αξία των διαμαντιών.

Credits: Twitter

Το εμπόριο των μαργαριταριών ήταν η βασική πηγή εισοδήματος για το Μπαχρέιν. Υπήρχαν περίπου 30.000 δύτες που εργάζονταν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Η βιομηχανία άρχισε να φθίνει την εποχή της Μεγάλης Κατάθλιψης, της μεγάλης οικονομικής κρίσης, οπότε τα πολύ φτηνότερα, καλλιεργημένα μαργαριτάρια πλημμύρισαν την παγκόσμια αγορά. Και οι δύτες κατευθύνθηκαν στις πιο προσοδοφόρες δουλειές όταν ανακαλύφθηκε το πετρέλαιο σε βιομηχανικές ποσότητες στο Μπαχρέιν το 1932. Οι πιθανότητες να βρεθεί ένα εμπορικά βιώσιμο μαργαριτάρι (τουλάχιστον 2mm στη διάμετρο) είναι μόνο 5 τοις εκατό, και μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για να βρεθούν αρκετά μαργαριτάρια του σωστού μεγέθους, χρώματος, λαμπρότητας και μορφής για να γίνει ένα περιδέραιο.

Credits: Twitter

Για την ιστορία το περιβόητο  Μονοπάτι Μαργαριταριών του Μπαχρέιν (ονομάζεται επίσης Διαδρομή Μαργαριταριών του Μπαχρέιν) είναι ένας τόπος πολιτιστικής κληρονομιάς εγγεγραμμένος στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO στις 30 Ιουνίου 2012. Αποτελείται από τρία στρώματα στρειδιών στα βόρεια νερά του Μπαχρέιν, ένα τμήμα της ακτής και το παραθαλάσσιο φρούριο Μπου Μάχερ στο νότιο άκρο του νησιού Μουχάρακ και 17 κτίρια στο ιστορικό τμήμα του Μουχάρακ, που συνδέονται με ένα μονοπάτι επισκεπτών 3,5 χιλιομέτρων.  Η τοποθεσία είναι το δεύτερο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς του Μπαχρέιν μετά το φρούριο Καλάτ αλ Μπαχρέιν. Αν και η τοποθεσία ήταν εγγεγραμμένη με την ετικέτα: «Pearling, μαρτυρία για μια νησιωτική οικονομία» από το Υπουργείο Πολιτισμού του Μπαχρέιν, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης το ανέφεραν σταθερά ως το «μονοπάτι μαργαριτάρι του Μπαχρέιν».