Ταινίες εβδομάδας με «Ant Man», την... «σειρήνα του Μισσισιπή» & «Πεινασμένες καρδιές»!

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της Κυριακής 20.9, τέσσερις νέες ταινίες στις αίθουσες και δυο κλασικές επανεκδόσεις. Το κοινωνικό δράμα «Πεινασμένες καρδιές» κερδίζει τα σκήπτρα της καλύτερης από τις καινούργιες.

Στο κοινωνικό δράμα «Πεινασμένες καρδιές» (Hungry hearts, Ιταλία, 2015) ο Σαβέριο Κοστάνζο σε παραπλανά με έξυπνο τρόπο. Ο γάμος ενός Αμερικανού με μια Ιταλίδα στη Νέα Υόρκη των ημερών μας αρχίζει υπό τις πιο όμορφες, ρομαντικές συνθήκες αλλά εξελίσσεται σε μαρτύριο. Και αυτό συμβαίνει όταν η γυναίκα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ίδιου του παιδιού τους, αποφασισμένη να το αναθρέψει με αντιεπιστημονικές μεθόδους.
Σημαντικό ζήτημα - στις μέρες μας δε όχι και τόσο ασυνήθιστο -, αντιμετωπίζεται με την αρμόζουσα σοβαρότητα από τον ιταλό σκηνοθέτη που ντύνει την ιστορία με ανατριχιαστικά ωμές σκηνές που μπορούν να σε διαλύσουν. «Δεν αντέχω άλλο να βλέπω τον γιο μου να πεθαίνει της πείνας!» ουρλιάζει ο πατέρας (σχεδόν μεταλλαγμένος ο ίδιος άνθρωπος που πριν από λίγο καιρό τραγουδούσε στη γυναίκα) όταν βλέπει ότι η κατάσταση ωθείται προς το αδιέξοδο.
Σε ορισμένες σκηνές η ταινία αποκτά χαρακτήρα πολύ κοντά στο θρίλερ, κάτι σαν το «Μωρό της Ροζμαρί» από την ανάποδη, αφού εδώ η μάνα είναι που αποτελεί την απειλή και όχι ο περίγυρος του πατέρα. Οι ερμηνείες των Ανταμ Ντράιβερ, Αλμπα Ροχβάλερ στους ρόλους του ζεύγους σε κερδίζουν, κάτι που καταφέρνει και η Ρεμπέκα Μάξουελ, πολύ καλή στον ρόλο της μάνας του νεαρού πατέρα που θα προσπαθήσει να βοηθήσει με τον δικό της, ακραίο τελικά τρόπο.

Η περιπέτεια φαντασίας «Ant-Man» (ΗΠΑ, 2016) γυρίστηκε από τον Πέιτον Ριντ ο οποίος δηλώνει φαν των κόμικς της Marvel («Iron man», «Hulk», «Captain America», «Εκδικητές») και αυτό φαίνεται. Φορώντας μια ειδική στολή ένας διαρρήκτης με καλή καρδιά (Πολ Ραντ) αποκτά μέγεθος... μυρμηγκιού και (όπως αναμένεται) σώζει τον κόσμο, υπό την καθοδήγηση του εφευρέτη της στολής (Μάικλ Ντάγκλας) που έχει μετανιώσει για την εφεύρεση (η γενική  ιδέα βρίσκεται φυσικά στην σπουδαία ταινία επιστημονικής φαντασίας «Ο άνθρωπος που σμίκρυνε» του Τζακ Αρνολντ που στη δεκαετία του '80 τροφοδότησε την πολύ γνωστή κωμωδία «Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά»).  Όλα αυτά μέσα στο τυπικό (και τρισδιάστατο πλέον) πλαίσιο των ταινιών φαντασίας βασισμένων σε κόμικ οι οποίες  μοιάζουν απελπιστικά μεταξύ τους σαν να έχουν βγει όλες από το ίδιο καλούπι. Το μόνο πραγματικά ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας είναι η προσωπικότητα του διαρρήκτη κεντρικού ήρωα, ίσως επειδή είναι το μόνο πραγματικά ανθρώπινο κομμάτι μιας κατά τα άλλα χάρτινης ταινίας που αναμασά χιλιοειπωμένα πράγματα. Προβάλλεται δισδιάστατη αλλά και τρισδιάστατη.

Το θρίλερ «Βατικανό: Απόρρητοι φάκελοι» («The Vatican tapes», ΗΠΑ, 2015) που γύρισε ο Μαρκ Νεβελντίν είναι μία ακόμη ταινία με δαιμονισμένους που έχουν ανάγκη από εξορκισμό - γεγονός που τώρα πια έχει αρχίσει να προκαλεί αναστάτωση στους κύκλους του Βατικανού. Δυστυχώς η ταινία κάθε άλλο παρά αναστάτωση προκαλεί, πολύ απλά επειδή δεν έχει απολύτως τίποτε να προσθέσει στα όσα …ανακυκλώνονται επί δεκαετίες μετά την επιτυχία του «Εξορκιστή» στις αρχές της δεκαετίας του 1970! Κάτι που αποδεικνύει πόσο αξεπέραστη παραμένει. Παίζουν: Ντάγκρεϊ Σκοτ, Τζιμόν Χουνσού κ.ά.

Το «εύρημα» της ταινίας «Ερωτας χωρίς δεσμεύσεις» («Sleeping with other people», ΗΠΑ, 2015) είναι ότι καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας μιλούν όσο πιο χυδαία και βρώμικα μπορούν για το σεξ και για το τι κάνουν ή τι θα ήθελαν να κάνουν στο κρεβάτι τους. Δυστυχώς από κάποιο σημείο και μετά αυτή ακριβώς η χαλαρότητα δεν σημαίνει απελευθέρωση, όπως θα ήθελε η σκηνοθέτρια Λέσλι Χέντλαντ, αλλά σκέτη ανοησία. Με τους Τζέισον Σουντέικις, Αλισον Μπρι, Ανταμ Σκοτ.

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ

«Η σειρήνα του Μισισιπή» («La sirene de Mississipi», Ιταλία/ Γαλλία, 1969) του Φρανσουά Τριφό στο ΑΣΤΥ και στο ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ.  Βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα του Κορνέλ Γούλριτς, η ταινία ακολουθεί την πορεία προς την καταστροφή μιας παράλογης σχέσης (Ζαν Πολ Μπελμοντό - Κατρίν Ντενέβ), τα θεμέλια της οποίας δεν στηρίζονται τελικά στην απάτη, όπως αρχικώς ο Φρανσουά Τριφό θέλει να πιστέψουμε, αλλά στην τρέλα του έρωτα, την οποία ο ρομαντικός σκηνοθέτης στην πραγματικότητα επιθυμεί.
-----------------------------------
«Umberto D. Ο,τι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι» (Ιταλία, 1952) του Ρομπέρτο Ροσελίνι αποκλειστικά στον ΖΕΦΥΡΟ. Με φόντο την εξαθλιωμένη μεταπολεμική Ιταλία, ο δημιουργός του «Κλέφτη ποδηλάτων» έφτιαξε ένα σπαρακτικό δράμα πάνω σε έναν πρώην δημόσιο υπάλληλο (Κάρλο Μπατίστι) ο οποίος σε όλη του ζωή υπήρξε συνεπής και αξιοπρεπής αλλά τώρα πια ζει στη φτώχεια με μοναδική του παρέα το μικρό πανέξυπνο σκυλάκι του, τον Φλάικ.

Πηγή: tovima.gr

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ