«Έφυγε» ο επιχειρηματίας Γιάννης Λαρσινός στα 58 - Η Κορινθία αποχαιρετά τον «άρχοντά» της (Βίντεο)

Κανείς δεν μπορεί ακόμα να πιστέψει ότι ο Γιάννης Λαρσινός, αναπάντεχα, απρόσμενα και ξαφνικά δεν ζει πια.

Ο επιχειρηματίας που έγραψε ιστορία πρώτα ως άνθρωπος, ως Κορίνθιος και ως άρχοντας, δεν ανήκει πλέον στον δικό μας κόσμο.

Ο Γιάννης Λαρσινός, ο άνθρωπος που τίμησε τους συνανθρώπους του, που ήταν λιμάνι και ελπίδα για χιλιάδες συμπατριώτες του, έφυγε στην πιο ώριμη περίοδο της ζωής του.

Αφήνει πίσω του εκατοντάδες οικογένειες εργαζομένων που τον λάτρευαν, αφήνει τα παιδιά του, αφήνει το στίγμα του τελευταίου ευπατρίδη, που μας αγάπησε όλους.

Που είχε πάντα έναν καλό λόγο για όλους..

Δεν πρόλαβε να περάσει τα 58 του χρόνια, δεν πρόλαβε να κάνει όσα όνειρα είχε.

Πρόλαβε όμως να δείξει σε όλους τον δρόμο της αρετής, του ήθους και της προσφοράς..

Η Κορινθία θρηνεί.

Η Κορινθία μένει ορφανή.

«Έφυγε», σύμφωνα με το korinthostv.gr, ξαφνικά εχθές το μεσημέρι (15/7) σκορπίζοντας θλίψη σε όσους τον γνώρισαν και σε όσους άκουγαν για αυτόν.

Η Κορινθία έχασε σήμερα και μαζί της όλη η Πελοπόννησος ένα τέκνο της που προσπαθούσε κάθε μέρα να τιμήσει τα χώματα τα οποία ένοιωθε πατρίδα του.

Προσπαθούσε να σταθεί κοντά σε όποιον τον είχε ανάγκη.

Κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει.

Ο Γιάννης Λαρσινός «έφυγε»..

Ενα ισχυρό καρδιακό επεισόδιο του έκοψε το νήμα της ζωής…

Η καρδιά του που χωρούσε όλους τους κατατρεγμένους κουράστηκε…

Ενας μεγάλος άνθρωπος στην κυριολεξία «πετά» αυτή την στιγμή στην γειτονιά των αγγέλων.

Τα λόγια αυτή την ώρα δεν έχουν καμία σημασία.

Η Κορινθία συγκλονισμένη μαθαίνει την απώλεια!

Η Πελοπόννησος χάνει τον άνθρωπο της και οι φίλοι του, θρηνούν….

Ο Κορίνθιος επιχειρηματίας ξεκίνησε πριν μισό αιώνα στην Κορινθία και σήμερα είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση λατομείων και έτοιμου σκυροδέματος στη χώρα μας «στρώνοντας» το οδικό δίκτυο της Ελλάδας.

Η Ευγενία Λαρσινού, Πρόεδρος του Ομίλου Λαρσινού, «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

Ήταν μια από τις πιο εξέχουσες μορφές της περιοχής, μια επιχειρηματίας που αποτελούσε παράδειγμα για όποιον τη γνώριζε.

Η ζωή της, άμεσα συνδεδεμένη με την πορεία της επιχείρησης που ίδρυσε το 1960 ο σύζυγός της, ήταν γεμάτη από ιστορίες αποφασιστικότητας και επιτυχιών.

Η προσφορά της στην τοπική κοινωνία ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρόσεκτη.

Συνεχίζεται το έργο της.

Ο Γιάννης Λαρσινός, από τα 15 του στην εταιρεία, είναι ένα από τα πιο «αγαπημένα» παιδιά της Κορινθίας, ένας επιχειρηματίας οραματιστής, προσηλωμένος στη δουλειά του, αλλά και ένας άνθρωπος που ξέρει να ζει, ευχάριστος και ιδιαίτερα συμπαθής στους συμπατριώτες τους.

Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, η ιστορία της «Λαρσινός» είναι η ιστορία μιας οικογενειακής επιχείρησης.

Οι επιτυχίες της όμως, όλοι οι δρόμοι που έχει ανοίξει αυτόν τον μισό αιώνα της πορεία της -κυριολεκτικά και μεταφορικά- ξεφεύγουν πολύ από αυτό που μας έρχεται πρώτα στο μυαλό όταν μιλάμε για μια «οικογενειακή επιχείρηση».

Η «Λαρσινός» είναι σήμερα η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία λατομείων και έτοιμου σκυροδέματος.

Η συμβολή της στα περισσότερα από τα δημόσια και σε πάρα πολλά από τα ιδιωτικά μεγάλα έργα στην Ελλάδα είναι τεράστια.

Πενήντα οκτώ χρόνια ιστορίας

Τα πάντα ξεκίνησαν το 1960. Ο Ηλίας Λαρσινός, διπλωματούχος πολιτικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και κάτοχος εργοληπτικού πτυχίου Δ’ τάξεως, πήρε μια εργολαβία στην περιοχή.

Για τις ανάγκες της, άνοιξε μια μονάδα παραγωγής σκυροδέματος στο Δέλτα Κορίνθου και ένα λατομείο στη θέση Γκα-Αθικίων Κορινθίας. Τίποτε δεν προμήνυε όσα ακολούθησαν. Βέβαια, ήταν μια εποχή ανοικοδόμησης για την Ελλάδα, μια περίοδος έντονης οικονομικής δραστηριότητας. Οι τολμηροί και οι οραματιστές πολύ συχνά έχτιζαν μεγάλες επιχειρήσεις. Ήθελε πάνω απ’ όλα δουλειά. Πολλή δουλειά.

Για 17 χρόνια αυτή η λέξη ήταν που χαρακτήριζε την καθημερινότητα του Ηλία Λαρσινού. Και όχι μόνο. Η σύζυγός του, Ευγενία, στεκόταν στο πλευρό του και γνώριζε τα πάντα για την επιχείρηση.

Όταν το 1977 ο επιχειρηματίας θα «φύγει» ξαφνικά από τη ζωή, θα αναγκαστεί να αναλάβει τα ηνία της, παρότι έχει δύο μικρά παιδιά να μεγαλώσει. Τις πρώτες κιόλας ημέρες θα συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο είναι το σκηνικό για μια γυναίκα σε ένα τόσο «τραχύ» και «αντρικό» πεδίο, όπως είναι αυτό των κατασκευών. Θα χάσει όλες τις εργολαβίες και, έχοντας κρατήσει μόνο μία, θα ξεφύγει κυριολεκτικά τελευταία στιγμή από την χρεωκοπία.

Αλλά η Ευγενία Λαρσινού δεν τα έβαλε κάτω. Έβγαλε δίπλωμα εμπειροτέχνη εργολάβου, αποδεικνύοντας στους πελάτες της ότι μπορεί να κρατήσει τη δουλειά του συζύγου της και έφερε στη δουλειά τους δυο εφήβους γιους της, το Γιάννη και το Χρήστο. Εκείνη την περίοδο η επιχείρηση, με το όνομα «Κληρονόμοι Ηλία Λαρσινού», απασχολούσε 17 άτομα. Ήταν με αυτό το προσωπικό που οι Γιάννης και Χρήστος Λαρσινός έχτισαν πολύ στενούς δεσμούς, μεγαλώνοντας στην ουσία ανάμεσά τους. Και είναι αυτές οι διαπροσωπικές σχέσεις που έπαιξαν το μεγαλύτερο ρόλο στην επιτυχία της εταιρείας στη συνέχεια.

Ο σεισμός του 1981

Το 1979 η επιχείρηση εκσυγχρόνισε τη μονάδα παραγωγής έτοιμου σκυροδέματος στο Δέλτα Κορίνθου με δυναμικότητα 50 τ.μ./ώρα. Η δυναμικότητα του λατομείου στη θέση Γκα-Αθικίων Κορινθίας έφτανε τότε τους 100 τόνους την ώρα. Την επόμενη χρονιά ιδρύεται από τους κληρονόμους του Ηλία Λαρσινού η Ευρωκάτ, μια εταιρεία παραγωγής και εμπορίας ετοίμου σκυροδέματος, με έδρα την Κόρινθο. Και μετά, συμβαίνει το αναπάντεχο.

Το 1981 ο μεγάλος σεισμός χτυπά την Αθήνα και την Κόρινθο, δημιουργώντας αρκετές καταστροφές. Οι δύο εταιρείες δεν προλαβαίνουν να κλείνουν δουλειές, κάνοντας σχεδόν αμέσως απόσβεση των επενδύσεων των δύο προηγούμενων χρόνων. Για 10 χρόνια, τα προϊόντα τους θα χρησιμοποιηθούν για την ανοικοδόμηση της παραλιακής ζώνης Λουτρακίου – Κορινθίας – Αιγειαλείας.

Την δεκαετία του ’90, έχοντας πετύχει σημαντικά κέρδη όλα αυτά τα χρόνια, η εταιρεία θα επενδύσει κι άλλο στις εγκαταστάσεις και τις τεχνολογίες της. Ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων του λατομείου Γκα-Αθικίων θα ανεβάσει τη δυναμικότητα του σε 750  τόνους την ώρα, ενώ εκείνος του εργοστασίου ετοίμου σκυροδέματος στο Δέλτα Κορινθίας σε  τ.μ. την ώρα.

Το διαπερατό σκυρόδεμα

Η δεκαετία του 2000 -το πρώτο μισό της τουλάχιστον- είναι άλλη μια περίοδος έντονης οικοδομικής δραστηριότητας στη χώρα, κυρίως λόγων των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Η «Λαρσινός» (η ενιαία εταιρεία που έχει προκύψει από την συνένωση των δύο) θα αναλάβει έργα όπως το τραμ της Αθήνας, το στάδιο Taekwondo και αρκετά ακόμη. Στα χρόνια που ακολουθούν θα εξαγοράσει αρκετά λατομεία ανά την Ελλάδα και θα ανοίξει κι άλλα εργοστάσια, ανεβαίνοντας έτσι στην πρώτη θέση στην αγορά της. Από τα 17 άτομα προσωπικό το 1977, σήμερα έχει φτάσει να απασχολεί περισσότερα από 180!

Κάποια από τα προϊόντα της θεωρούνται από τα πιο καινοτόμα του χώρου. Το διαπερατό σκυρόδεμα (για να περνάει το νερό στο έδαφος, χωρίς να γίνονται ζημιές στο δρόμο), το σκυρόδεμα GeoCrete (ειδικό για εκσκαφές, πληρώσεις ορυγμάτων και άλλα δύσκολα σημεία) και το FillFloor για την εξομάλυνση εσωτερικών δαπέδων είναι καινοτόμα highperformance προϊόντα που επιλέγουν όλοι οι επαγγελματίες της αγοράς. Τα οικονομικά της αποτελέσματα, ως εκ τούτου, συναρπάζουν. Είναι σήμερα ανάμεσα στις 300 πιο κερδοφόρες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα (όχι αποκλειστικά ελληνικές δηλαδή) και ο δρόμος της για το μέλλον, με τη χώρα να ετοιμάζεται να βγει από την κρίση μέσω και των νέων μεγάλων δημόσιων έργων που ετοιμάζονται, μοιάζει λαμπρός. Και μην ξεχνάμε, όλα αυτά αφορούν μια επιχείρηση που παραμένει.

Ο επιχειρηματίας ιδιαίτερα αγαπητός γενικότερα απέφευγε  τα φώτα της δημοσιότητας. Ομως πριν απο λίγους μήνες στο Περιφερειακό Συνέδριο Πελοποννήσου, με παρούσα τη… μισή κυβέρνηση ομως αποφάσισε να μιλήσει ανοικτά. O Λαρσινός άδραξε την ευκαιρία για να στείλει τα δικά του ηχηρά μηνύματα.

Aναφέρθηκε στις καθημερινές άοκνες προσπάθειες των επιχειρηματιών προκειμένου να σταθούν όρθιοι σε αυτή τη δύσκολη περίοδο και απευθυνόμενος στους υπουργούς έκανε μια αγωνιώδη έκκληση: «Eίστε τα αποβατικά μας, φτιάξτε μας τους δρόμους και αφήστε εμάς τους επιχειρηματίες να ξανασηκώσουμε ψηλά την Eλλάδα». Aλλά και ως Kορίνθιος ζήτησε από τον παριστάμενο Xρ. Σπίρτζη, να αναλάβει το υπουργείο Yποδομών το φράγμα Aσωπού ώστε επιτέλους να προχωρήσει.  Mίλησε, όμως και για τους εργαζόμενους τόσο στον ιδιωτικό όσο και σε ένα μέρος του δημόσιου τομέα, και τη συμβολή τους, χαρακτηρίζοντάς τους ως τους πιο σκληρά εργαζόμενους Eυρωπαίους. O ίδιος γνωρίζει από πρώτο χέρι και τα τρία ζητήματα που έθιξε. Tη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο επιχειρηματικός κόσμος για να επιβιώσει και να σταθεί όρθιος. H εταιρία του μπορεί τώρα να έχει γερές βάσεις, -«από μπετόν», όπως λένε πολλοί στον κλάδο-, αλλά στο «χρονολόγιο» της πορείας της, επί έξι δεκαετίες, πέρασε από φουρτούνες, έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, αλλά κατάφερε να το ξεπεράσει και να γιγαντωθεί.