«H Ελλάδα στις συμπληγάδες της τρόικας και της διεθνούς οικονομικής κρίσης»: γράφει ο οικονομολόγος Γ. Κωνσταντινίδης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

H Ελλάδα στις συμπληγάδες της τρόικας και της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

 Του Γιώργου Κωνσταντινίδη, οικονομολόγου και διδάκτορα του Παντείου Πανεπιστημίου

Η τρέχουσα οικονομική κρίση στην Ελλάδα αποτελεί τη συνισταμένη πολλών συσσωρευμένων εσωτερικών προβλημάτων τα οποία δε διαγνώστηκαν εγκαίρως ή ακόμη και αν διαγνώστηκαν δεν αντιμετωπίστηκαν άμεσα και αποτελεσματικά. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύς λόγος για τις στρεβλώσεις της ελληνικής αγοράς, το ρόλο των συνδικάτων, την αναξιοκρατία κτλ. Ωστόσο, η κατάσταση έχει επιβαρυνθεί πολύ και λόγω των διεθνών συνθηκών, της διεθνούς οικονομικής κρίσης που πλήττει τις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ζητούν οικονομικά μέτρα για να υπάρξει δημοσιονομική προσαρμογή και μετά ανάπτυξη στην Ελλάδα. Τα μέτρα που επιβάλλονται από το 2010 δεν έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα, αλλά οδηγούν σε μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα τη μέση ελληνική οικογένεια, τις επιχειρήσεις και γενικά την κοινωνία. Πλήττουν σοβαρά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, με αποτέλεσμα να μειώνεται συνεχώς η αγοραστική ικανότητα των νοικοκυριών, η ζήτηση και τα έσοδα των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο αυξημένο κόστος λειτουργίας, ειδικά στο ενεργειακό κόστος, στη φορολογία και στο διεθνή ανταγωνισμό, ενώ η ρευστότητα διατηρείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, καθώς η χρηματοδότηση (δάνεια) από τις τράπεζες είναι περιορισμένη. Συζητήσεις επί συζητήσεων γίνονται καθημερινά για κρίσιμα θέματα, όπως το φορολογικό, το ασφαλιστικό, ζητήματα παιδείας, υγείας, διοικητικής μεταρρύθμισης, αποκρατικοποιήσεων - ιδιωτικοποιήσεων, ανάπτυξης, αλλά νοοτροπίες του παρελθόντος που οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση τορπιλίζουν την όποια θετική πρωτοβουλία αναλαμβάνεται για έξοδο από την κρίση. Ακόμη και το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές προκάλεσε σφοδρές αντιπαραθέσεις, αν και οι εμπλεκόμενοι γνώριζαν τα οφέλη του. Άλλωστε σε όσες χώρες εφαρμόζεται έχει κυρίως θετικά αποτελέσματα. Τα αυτονόητα δε γίνονται αντιληπτά. Τότε όμως πώς θα ξεπεράσουμε την κρίση;

Από την άλλη πλευρά και το διεθνές περιβάλλον δε συνδράμει την Ελλάδα στην προσπάθειά της να βγει από το αδιέξοδο. Η παγκόσμια οικονομία βάλλεται από τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται, τους συναλλαγματικούς πολέμους μεταξύ ευρώ, δολαρίου, γουάν και άλλων νομισμάτων που επηρεάζουν καθοριστικά τις διεθνείς συναλλαγές. Στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι χώρες του κέντρου και πρωτίστως η Γερμανία επωφελούνται από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, σε αντίθεση με τις χώρες της περιφέρειας που καλούνται να τερματίσουν τον ασφυκτικό κλοιό μνημονίων και μέτρων λιτότητας που επιβάλλει η πολιτικά και οικονομικά ισχυρή Γερμανία.

Στη δίνη των εξελίξεων η Ελλάδα πρέπει να ανασυντάξει τις δυνάμεις της, να προτάξει τα ανταγωνιστικά και συγκριτικά της πλεονεκτήματα, να διαμορφώσει μια εθνική στρατηγική σε κρίσιμης μάζας θέματα, όπως είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία, ο πολιτισμός, η παιδεία, η υγεία κτλ., να προωθήσει τη νεανική επιχειρηματικότητα, να συνδράμει τις επιχειρήσεις που διακρίνονται στην έρευνα και στην καινοτομία και να εφαρμόσει, επιτέλους, ένα σταθερό, με ορίζοντα δεκαετίας φορολογικό σύστημα. Παράλληλα απαιτείται να δοθούν σε ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους και πολυεθνικές εταιρείες ισχυρά επενδυτικά κίνητρα για άμεσες ξένες επενδύσεις, με άμεσο στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ώστε να περιοριστεί ο αριθμός των ανέργων που έχουν ανέλθει σε περίπου 1.500.000 άτομα στην ελληνική κοινωνία.