Προεκλογικό πυροτέχνημα και εικόνες ψεύτικων πανηγυρισμών υπέρ του Σαμαρά είναι η έξοδος στις αγορές - δεν είναι χαιρέκακη αντιπολίτευση διευκρινίζει στο editorial της η Αυγή!

Η περιβόητη επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές είναι προεκλογικό πυροτέχνημα, με το οποίο οι δανειστές επιχειρούν να δημιουργήσουν εικόνες ψεύτικων πανηγυρισμών υπέρ του Σαμαρά, εν όψει των ευρωεκλογών. Δεν πρόκειται για αντιπολιτευτική χαιρεκακία, αλλά για εκτιμήσεις του διεθνούς Τύπου.

Μετά τη Moody's, η οποία ανέβαλε για τον Αύγουστο την έκθεσή της για την ελληνική οικονομία, διεθνή δημοσιεύματα τονίζουν ότι η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη που βγήκε από αυτές όταν μπήκε στο Μνημόνιο. Το δημόσιο χρέος ήταν 120% του ΑΕΠ και τώρα έχει εκτιναχθεί στο 170% του ΑΕΠ. Η ανεργία έχει πηδήξει στο 30%, με ανέργους έξι στους δέκα νέους. Το εισόδημα έχει υποστεί μείωση κατά τουλάχιστον 30%. Οι εξαγωγές παραμένουν καχεκτικές, ενώ η παραγωγική δομή έχει διαλυθεί. Η ανθρωπιστική κρίση εξαπλώνεται σε ολοένα και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας, γράφει το avgi.gr

Και δίπλα στην οικονομική κρίση προστίθεται η πολιτική - ηθική κατάρρευση της κυβέρνησης. Το σκάνδαλο Μπαλτάκου - Σαμαρά, η εισαγγελική παρέμβαση που "εξαφανίζει" τα ντοκουμέντα του σκανδάλου, η θλιβερή μονοφωνία των χρεοκοπημένων καναλιών, όλα αυτά αποπνέουν αποφορά πολιτικής σήψης. Οι μόνοι που δικαιολογούνται να πανηγυρίζουν είναι οι τραπεζίτες. Αυτοί κέρδισαν, διότι η κυβέρνηση έσπευσε να τους επιστρέψει τις τράπεζες, αν και διασώθηκαν με δεκάδες δισ. ευρώ δημοσίου χρήματος. Αυτό το "δώρο" προδίδει την πραγματική έννοια του ισχυρισμού του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ότι η ανάκαμψη άρχισε από τις τράπεζες!

Η χώρα μπορεί να βγήκε για μερικά δισ. στις αγορές, αλλά παραμένει σιδηροδέσμια στο Μνημόνιο. Ακόμη και τα λίγα δισ. που μαζεύει στις αγορές δίνονται με όρους σκληρής λιτότητας και πρωτοφανούς εποπτείας των δανειστών, που καθιστούν την Ελλάδα αποικία χρέους.

Η αφήγηση περί της "εξόδου της χώρας στις αγορές" είναι άλλο ένα επεισόδιο στην εικονική πραγματικότητα, στο προπαγανδιστικό σίριαλ του μνημονιακού κατεστημένου. Η κοινωνία μετράει τις δικές της πληγές και διερωτάται τι κερδίζει απ' αυτή την έξοδο στις αγορές. Ακόμη και το μικρό πρωτογενές πλεόνασμα ισοφαρίζεται από την αύξηση των τόκων του δημόσιου δανεισμού στις αγορές.

Θα προτιμούσαμε να είχαμε άδικο, να είχαμε διαψευστεί. Δυστυχώς επιβεβαιώνεται η κριτική ότι το Μνημόνιο είναι μια μηχανή διάλυσης της κοινωνίας, καταβαράθρωσης της οικονομίας, μια μηχανή αναδιανομής υπέρ των πλουσίων. Η έξοδος στις αγορές γίνεται για πολιτικούς λόγους, για να υποστυλωθεί η καταρρέουσα κυβέρνηση της μνημονιακής ανωμαλίας. Για να εμπεδωθεί το καθεστώς της αιώνιας λιτότητας. Και όλα όσα λένε ακούγονται περισσότερο ως προοίμιο αδίστακτης προεκλογικής προπαγάνδας, με τη συνοδεία ψηφοθηρικών υποσχέσεων σε ορισμένες ειδικές εκλογικές ομάδες, με στόχο την υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών.