Πανελλήνιες 2014 - Όσοι δίνετε πανελλήνιες το θέμα μας σήμερα για την Έκθεση - Παγκόσμια ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και έχετε επιλεγεί για να εκπροσωπήσετε το σχολείο σας!

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ “ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ”

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ



ΘΕΜΑ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διοργανώνεται μια ημερίδα στο πολιτιστικό κέντρο της περιοχής σας σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα και την πρόοδο που έχει σημειωθεί. Έχετε επιλεγεί για να εκπροσωπήσετε το σχολείο σας. Σε γραπτή σας εισήγηση να παρουσιάσετε περιπτώσεις καταπάτησης των δικαιωμάτων του ανθρώπου σήμερα, τη σημασία του να διασφαλιστούν και προτείνετε τρόπους που αυτό μπορεί να γίνει. (400- 500 λέξεις)

Απαντήση

Κυρίες και κύριοι,

    Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια επιδίωξη και μια ανάγκη που όσο εξελίσσεται και προοδεύει ο κόσμος γίνεται όλο και πιο επιτακτική. Μοιάζει οξύμωρο, αλλά στις μέρες μας που θεωρούνται αυτονόητα και νομικά κατοχυρωμένα τα δικαιώματα του ανθρώπου υπάρχουν απειράριθμες περιπτώσεις που συνεχίζουν να καταπατώνται, συχνά με βάναυσο και προκλητικό τρόπο.

    Σε έναν κόσμο που θέλει να λέγεται πολιτισμένος, δίκαιος και ηθικός επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε όλοι τη σπουδαιότητα του να χαίρει σεβασμού το κάθε ανθρώπινο πλάσμα, λόγω της ανθρώπινης υπόστασής του. Με την άνευ όρων αποδοχή αυτής της θέσης θα γίνει ένα αποφασιστικό βήμα προς μια ειρηνική συμβίωση μεταξύ των ανθρώπων, βασισμένη στο σεβασμό και την αλληλεγγύη.

    Δυστυχώς, η πραγματικότητα απέχει έτη φωτός από την προηγούμενη ιδανική κατάσταση. Οι εικόνες από όλα τα μήκη και πλάτη της γης σοκάρουν. Παιδιά σκελετωμένα που υποσιτίζονται, μολύνονται από επικίνδυνες ασθένειες ή μαστίζονται από αναλφαβητισμό. Στις χώρες του λεγόμενου ‘’Τρίτου Κόσμου’’ μοιάζει να υπάρχει ένας άλλος Θεός. Παιδική εργασία κάτω από άθλιες συνθήκες, σεξουαλική εκμετάλλευση ή παιδική πορνεία, είναι μερικές μόνο όψεις αυτής της νοσηρής πραγματικότητας. Γυναίκες που ακρωτηριάζονται ή ζουν καταπιεσμένες σε ανελεύθερα καθεστώτα, μετανάστες και πρόσφυγες που υφίστανται διώξεις, εξορία ή ρατσισμό, άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, είναι ενδεικτικά παραδείγματα που καταδεικνύουν έναν ‘’εγωϊστικό’’ δυτικό πολιτισμό που όχι μόνο κωφεύει μπροστά σε αυτή τη δυστυχία, αλλά τη συντηρεί κιόλας για λόγους εκμετάλλευσης.

    Θα φάνταζε ίσως περιττό να αναφερθούμε διεξοδικά στους λόγους για τους οποίους είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο η πραγματικότητα μας πείθει για το αντίθετο. Ο άνθρωπος, που με τη λογική του έκανε άλματα προόδου στην επιστήμη και την τεχνολογία, ξέχασε την ευαισθησία του και την ανθρωπιά του. Έκανε τα υλικά αγαθά αυτοσκοπό και τα ταύτισε με την ευτυχία του. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να κάνει στροφή, από την ωφελιμιστική στην ανθρωπιστική θεώρηση των πραγμάτων. Να συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν στη ζωή αξίες και ιδανικά, όπως ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, η προστασία των παιδιών, η ποιοτική διαβίωση, η παιδεία κ.α που στέκουν πέρα και πάνω άπ’ όλα.

    Η καλλιέργεια της ανθρωπιστικής αντίληψης και η συνακόλουθη ηθική διαπαιδαγώγηση θα μπορούσε να γίνει η βάση πάνω στην οποία θα θεμελιωθεί μια καινούργια θεώρηση και πρακτική πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη σημασία τους. Προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να οδηγήσει το άτομο τόσο η οικογένεια, όσο και το σχολείο. Στη συνέχεια η Πολιτεία παίρνοντας τη σκυτάλη θα μπορούσε να οριοθετήσει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο αφενός θα καθιστά σαφή τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφετέρου θα προβλέπει αυστηρές ποινές σε περίπτωση καταπάτησής τους.

    Σε παγκόσμια κλίμακα, θα πρέπει οι διεθνείς οργανισμοί να ενισχυθούν, αποκτώντας περισσότερες δικαιοδοσίες, ώστε να παρεμβαίνουν αποφασιστικά όποτε είναι αναγκαίο και να μην περιορίζονται σε παραινέσεις, όπως συμβαίνει σήμερα. Παράλληλα, άνθρωποι με κύρος, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι κ.λπ  οφείλουν να ενημερώνουν και να αφυπνίζουν την κοινή γνώμη σε θέματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και να στηλιτεύουν περιπτώσεις καταπάτησής τους.

    Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνάμε και την ατομική μας ευθύνη. Έχουμε χρέος να καταδικάζουμε κάθε πράξη που αντιβαίνει στον κώδικα ηθικής μας και πλήττει το περί δικαίου αίσθημά μας. Οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση και να πασχίζουμε για έναν καλύτερο κόσμο. Εάν ο καθένας από μας ξεκινήσει την ατομική του ‘’επανάσταση’’, αυτόματα θα βρεθούμε ένα βήμα πιο κοντά στον κόσμο που οραματιζόμαστε.



Σας ευχαριστώ

Επιμέλεια

Δώρα Στάμου