Αποκλειστικό ρεπορτάζ: Σταύρο Θεοδωράκη «δαγκωτό» ψηφίζουν οι καταστηματάρχες στην Πλάκα και το Θησείο - Ποιοι οι τσιγκούνηδες και ποιοι οι κουβαρντάδες τουρίστες - Οδοιπορικό στο κέντρο της Αθήνας

Υποδεχθήκαμε τον Απρίλη με μια είδηση, η οποία μολονότι δεν άλλαξε ιδιαίτερα τη ζωή και την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα πολίτη, μοίρασε ουκ ολίγα χαμόγελα αισιοδοξίας. «Η Ελλάδα ξαναβγαίνει στις αγορές» ακούσαμε και ξανακούσαμε. Πράγματι, μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια και τρία μνημόνια πολιτικών λιτότητας, η χώρα μας στις 10 Απριλίου επέστρεψε στις διεθνείς αγορές δανεισμού. Η αλήθεια είναι, ότι οι τελευταίοι υπολογισμοί για την αναστήλωση της ελληνικής οικονομίας είναι αρκετά ευοίωνοι, ενώ ήδη από πέρσι, η ανάκαμψη του ελληνικού τουρισμού – μιας από τις κυριότερες πηγές εσόδων για τη χώρα επί σειρά ετών – είναι απτή πραγματικότητα. Παρά τα χαρμόσυνα νέα όμως, είναι κοινό μυστικό ότι η διεθνής μας εικόνα έχει «τσαλακωθεί» τόσο, ώστε οι λιγοστοί τουρίστες που ήδη άρχισαν να επισκέπτονται τη χώρα μας, είναι επιφυλακτικοί και δύσπιστοι προς τους Έλληνες. Παράλληλα, ο ίδιος ο ελληνικός λαός δεν δείχνει να συγκινείται από τα good news της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς κακά τα ψέματα, η επιτυχής έκδοση των 5ετών ελληνικών ομολόγων, ούτε αφορά άμεσα τον μικρομεσαίο Έλληνα, ούτε θα του λύσει το οικονομικό του πρόβλημα.

Το eirinika.gr, περπάτησε στα γραφικά και τουριστικά σοκάκια της Πλάκας, του Θησείου και του Μοναστηρακίου, ρωτώντας και καταγράφοντας τις απόψεις των επιχειρηματιών της περιοχής και των περαστικών,  για το πρώτο «κύμα» τουριστών, τη συμπεριφορά των Κεντροευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών προς τους Έλληνες, καθώς και το τι θα ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές και στις επικείμενες εθνικές!

• Όπως οι Αμερικανοί τους «έγχρωμους», μας βλέπουν ουκ ολίγοι Γερμανοί τουρίστες
• Φοβούνται τη Χρυσή Αυγή και τη δράση της οι πρώτοι τουρίστες που καταφθάνουν
• Σφιχτοχέρηδες οι Γερμανοί - Κουβαρντάδες Σκανδιναβοί και Αμερικανοί
• Πρωθυπουργός τουλάχιστον ο Σταύρος Θεοδωράκης ανάμεσα στους καταστηματάρχες της Πλάκας και του Θησείου
  

Ρεπορτάζ: Χάρης Αποστολόπουλος

Δεν πρόλαβε καλά - καλά να «ανοίξει» ο καιρός και ήδη δειλά - δειλά, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι  τουρίστες για φέτος, με κοντομάνικα και πέδιλα. Ακολουθώντας τη διαδρομή που επέλεξα (Πλάκα, Μοναστηράκι, Θησείο) μια καθημερινή όχι και τόσο ηλιόλουστη μέρα, εύκολα θα διαπιστώσει κανείς πως όλα δείχνουν ότι όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, η χρονιά θα είναι εξαιρετική για τον ελληνικό τουρισμό (2013: 18 εκ. τουρίστες και 11,5 δισ. Τουριστικές εισπράξεις). Παρά το ότι ακόμα δεν έχουμε ούτε Μάιο, τα τουριστικά σημεία της αθηναϊκής πρωτεύουσας σφύζουν από κίνηση και κόσμο. Η πλατεία του Μοναστηρακίου, θυμίζει έναν μικρό… Πύργο της Βαβέλ, λόγω της πληθώρας των τουριστών από κάθε γωνιά της γης, τα δεκάδες sac voyage αλλά και τα… καλαίσθητα σανδάλια φορεμένα με κάλτσα! Αναμφίβολα, καθοριστικό ρόλο σε αυτό, έχουν παίξει τα διεθνή ρεπορτάζ που κάνουν λόγο για την Ελλάδα που αφήνει πίσω της την κρίση αλλά και για την αποκατάσταση της ασφάλειας στους δρόμους και τις πλατείες της, οι προτροπές των celebrities περί στήριξης της χώρας, αλλά και τα εύσημα από τους Ευρωπαίους Επιτρόπους.

«Έξω από τα νερά τους» νιώθουν οι Κεντροευρωπαίοι στην Ελλάδα

Την ίδια ώρα όμως, μια σημαντική μερίδα των ελληνικών και των γερμανικών ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ, καταφέρονται εναντίον της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του ελληνικού λαού αντίστοιχα, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που και οι ίδιοι οι πολιτικοί, ειρωνεύονται και χλευάζουν τις «επιδιώξεις» της απέναντι πλευράς. Παράλληλα, ελληνική κυβέρνηση και αντιπολίτευση, συναντώνται ιδεολογικά (ένα ιδιαίτερα σπάνιο φαινόμενο) στη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων για τις καταστροφές, τις δηώσεις, τις εκτελέσεις και τις μεταφορές Ελλήνων πολιτών στα στρατόπεδα – κολαστήρια των Ναζί, που απέφερε η γερμανική κατοχή. Όλα αυτά, κάνουν τις σχέσεις του ελληνικού και του γερμανικού λαού, μολονότι δεν ήταν ποτέ και οι καλύτερες, να δείχνουν πιο τεταμένες και ανταγωνιστικές από ποτέ. Το μόνο σίγουρο, είναι πως όσοι επισκέπτονται τη χώρα μας θα νιώθουν αναμφίβολα, «έξω από τα νερά τους».

«Έλληνας όπως… nigger»

«Οι περισσότεροι τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας, και κυρίως οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Βόρειοι, έρχονται “κουμπωμένοι” και τις περισσότερες φορές δε μας λένε εύκολα τη χώρα καταγωγής τους  γιατί φοβούνται πως ίσως τους επιτεθούμε!», δηλώνει χαρακτηριστικά στο «eirinika.gr» η κ. Μαριλίζα, ιδιοκτήτρια μαγαζιού στην οδό Πανδρόσου στην Πλάκα. «Οι Γερμανοί κυρίως, δε μιλάνε εύκολα και ακόμα κι αν μιλήσουν, το κάνουν αυστηρά και μονολεκτικά», συμπληρώνει. Όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις – μεμονωμένες βέβαια – που παρουσιάστηκαν όχι μόνο απρόσιτοι και «μαζεμένοι» αλλά και επιθετικοί! Ο κ. Σταύρος, γεννημένος και μεγαλωμένος μέχρι τα 20 του χρόνια στη Γερμανία και υπάλληλος σε γνωστό εμπορικό κατάστημα της Πλάκας, μου εξομολογήθηκε  την εξής ιστορία: «Είχε μπει ένας πελάτης στο κατάστημα κι από το παρουσιαστικό και τα λεγόμενά του, κατάλαβα πως είναι Γερμανός. Τον πλησίασα λοιπόν για να τον εξυπηρετήσω στα γερμανικά, αλλά με έδιωξε λέγοντάς μου με αναιδή τρόπο να μην τον ενοχλώ. Όταν επιχείρησα ευγενικά να του εξηγήσω πως ήμουν εκεί απλά για να τον βοηθήσω και μάλιστα στη μητρική του γλώσσα για να νιώσει οικεία, αυτός σε πολύ επιθετικό τόνο, μου είπε “Μη μου μιλάς είπα! Κaffir!”». Ο όρος αυτός, στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «σκλάβος» ή «δούλος», μια λέξη που χρησιμοποιείται από τους Γερμανούς υποτιμητικά, «όπως ακριβώς χρησιμοποιούν το “nigger” οι Αμερικανοί για τους έγχρωμους», εξηγεί ο κ. Σταύρος και σημειώνει πως αρκετοί, βλέπουν με υπεροψία τους Έλληνες λόγω της καταγωγής τους, αλλά κυρίως λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, ωστόσο ελάχιστοι το δείχνουν έμπρακτα γιατί φοβούνται την αντίδρασή μας.

Αρχαιοελληνικός πολιτισμός ή νεοελληνικός σωβινισμός;

«Οι τουρίστες που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα μαζί με τις κρατήσεις που έχουμε μέχρι στιγμής, θυμίζουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό την περσινή χρονιά και αυτό μόνο αισιόδοξο μπορεί να είναι», μου  δήλωσε η Μαρία Χ., η οποία εργάζεται σε γνωστό ταξιδιωτικό γραφείο στο Μοναστηράκι. «Ως επί το πλείστον, Ρώσοι, Σκανδιναβοί και Ισπανοί παραέχουν… δείξει ενδιαφέρον για να επισκεφθούν τη χώρα μας» προσθέτει για να συμπληρώσει: «ωστόσο, αυτό που μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση, είναι πως η πλέον κοινότυπη ερώτηση που κάνει κάποιος μπαίνοντας στο γραφείο μας, μετά από το “Πώς φτάνω στην Ακρόπολη, την Πλάκα κοκ” , είναι το “Τι γίνεται με τη Χρυσή Αυγή; Κινδυνεύουμε κι εμείς;”». Όπως μάθαμε, οι περισσότεροι τουρίστες της Βόρειας Ευρώπης που επισκέπτονται τη χώρα μας, είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, αρκετά «διαβασμένοι» σχετικά με τα ελληνικά μνημεία και αξιοθέατα και λατρεύουν την ιστορία και τον πολιτισμό μας, αλλά έχοντας ακούσει και έχοντας μάθει από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία για τη «δράση» της Χρυσής Αυγής, δεν ξέρουν αν αξίζει το ρίσκο. Φοβούνται πως αν τους «μυριστούν», την έχουν… βαμμένη και όσο κι αν ανυπομονούν να γνωρίσουν τον πολιτισμό μας, αμφιταλαντεύονται αρκετά μέχρι να το αποφασίσουν!

Κουβαρντάδες οι Αμερικανοί και οι Σκανδιναβοί, καβούρια στις τσέπες οι Γερμανοί

            Στο σημείο αυτό, έχοντας περπατήσει αρκετά και λόγω της απότομης βροχής που ξέσπασε, αποφάσισα να ξαποστάσω και να γεμίσω το στομάχι μου σε ένα από τα πλέον παραδοσιακά και δημοφιλή σουβλατζίδικα του Μοναστηρακίου. «Αλήθεια από τουρίστες πώς τα πάμε; Με τους Γερμανούς τι γίνεται;» ρώτησα το ψηλόλιγνο παλικάρι που μου έφερε τα 2 λαχταριστά κεμπάπ τυλιγμένα στην πίτα τους, ο οποίος ήταν τελικά φοιτητής στο τμήμα Διεθνών & Ευρωπαίκών Σπουδών της Παντείου. «Αν κρίνω από τη μέχρι τώρα κίνηση, πάμε πρόσω ολοταχώς για μια “γεμάτη” χρονιά» μου αποκρίθηκε. «Όσον αφορά τους Γερμανούς, είναι ελάχιστα τα παραδείγματα των τουριστών που πιστεύουν στο δόγμα των Αρίων και υποβαθμίζουν τους Νοτιοευρωπαίους, κι αυτά απαντώνται στους πιο ηλικιωμένους. Αυτά που λέγονται, είναι υπερβολές» σχολίασε και έφυγε για να αφήσει μια χωριάτικη σαλάτα σε ένα ζευγάρι δίπλα μου. Οι Γερμανοί φαίνεται πως έχουν «δύο μέτρα και δύο σταθμά» για τη χώρα μας. Οι πιο πολιτισμένοι και λιγότεροι εμπαθείς, μας θεωρούν ισότιμους Ευρωπαίους εταίρους, γνωρίζουν πως η οικονομική ύφεση δεν οφείλεται τόσο στους Έλληνες πολίτες, όσο σε λανθασμένους και ετεροχρονισμένους πολιτικούς χειρισμούς ενώ δηλώνουν λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και μετέχοντες της ελληνικής παιδείας. Με αυτούς καθαυτούς, δε φαίνεται να έχουμε πρόβλημα αλλά με τους… άλλους! Τους εγκάθετους «Αρίους» που μας θεωρούν «παιδιά ενός κατώτερου θεού» και με κάθε ευκαιρία επιδεικνύουν το μένος που τρέφουν για τη χώρα μας. «Οι πιο… κουβαρντάδες, ποιοι είναι;», δεν κρατήθηκα και ρώτησα τον σερβιτόρο όταν ήρθε η ώρα να πληρώσω. «Οι Αμερικανοί και οι Σκανδιναβοί μακράν! Οι Γερμανοί είναι σφιχτοχέρηδες και δεν αφήνουν εύκολα έξτρα χρήματα σε Έλληνες» σχολίασε. «Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους ίδιους τους Έλληνες» προσέθεσε χαμογελώντας, όταν άκουσε το πενιχρό ποσό που του ζήτησα να «κρατήσει»!

               Μια «γέφυρα επικοινωνίας» για το Ποτάμι!

              «Ναι ωραία, οι τουρίστες φέτος και πέρσι είναι περισσότεροι, αλλά τι να το κάνω; Ο γιος μου πήγε φαντάρος γιατί δεν έβρισκε δουλειά και η κόρη μου με master και πτυχίο από το Αριστοτέλειο, δεν έχει κολλήσει ούτε ένα ένσημο! Αυτοί φταίνε!» μου σχολίασε όχι ιδιαίτερα ήρεμα ένας καταστηματάρχης στο Θησείο, όταν τον ρώτησα για την τουριστική κίνηση φέτος. «Και ο Σαμαράς, και ο Βενιζέλος και οι προκάτοχοί τους» συνέχισε επεξηγώντας το «αυτοί». «Εγώ να ξέρεις, για πρώτη φορά στη ζωή μου, στην Αριστερά θα τη ρίξω την ψήφο μου. Όχι ότι αυτοί θα κάνουν τίποτα της προκοπής, αλλά διάολε, να πούμε ότι τους δοκιμάσαμε όλους! Πόσο χειρότερα άλλωστε μπορούν να τα κάνουν;» κατέληξε, οδηγώντας το ρεπορτάζ μου σε πολιτικό επίπεδο. «Ποιον Σταύρο Θεοδωράκη και ποιο Ποτάμι μου λες; Αυτός τι ξέρει απ’ αυτά; Ρεπορτάζ δεν έκανε;» απάντησε όταν τον ρώτησα την άποψή του για το νέο πολιτικό σχήμα. Στο σημείο αυτό, επενέβη η γυναίκα του, η οποία με ενημέρωσε πως ο κ. Θεοδωράκης σε ένα παλιότερο ρεπορτάζ του της είχε πάρει δηλώσεις, υπογραμμίζοντας το πόσο τον εκτιμά ως δημοσιογράφο και ότι σκοπεύει να στηρίξει το Ποτάμι, τόσο στις αυτοδιοικητικές, όσο και στις εθνικές εκλογές, προκαλώντας την αγανάκτηση του συζύγου της.

            «Άλλο αυτοδιοικητικές, άλλο εθνικές εκλογές»

Όπως αποδείχθηκε, ο Σταύρος Θεοδωράκης πιθανότατα είχε περάσει ουκ ολίγες φορές από εκείνα τα λημέρια, καθώς δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που οι γειτονικοί καταστηματάρχες που επισκέφθηκα, μίλησαν άκρως κολακευτικά γι’ αυτόν, τονίζοντας πως θα τον στηρίξουν με την ψήφο τους. Εντύπωση μου προκάλεσε η πλειοψηφία των ανθρώπων, κυρίως νέων, οι οποίοι επεσήμαναν πως άλλο κόμμα θα στηρίξουν στις δημοτικές εκλογές και άλλο στις εθνικές, όταν πραγματοποιηθούν. «Άλλο το ένα και άλλο το άλλο, δεν πρέπει να τα συγχέουμε» είπαν στο eirinika.gr. «Στο ένα ψηφίζεις για το καλό του δήμου, της πόλης, της περιφέρειάς σου κοκ και στο άλλο για το μέλλον όλης της χώρας και των παιδιών της!» Όπως μου έδωσαν να καταλάβω, εύκολα θα στήριζαν ένα νέο και μικρό κόμμα για τις δημοτικές εκλογές, αλλά αυτό δεν ισχύει για τις εθνικές, όπου θα επέλεγαν ένα κόμμα που πάει για να κυβερνήσει, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Νέα Δημοκρατία.

             Κόμματα όπως λέμε… Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός

Αντίθετα, τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ήταν λιγότερο διαλλακτικά, εμμένοντας πως ό,τι ψηφίζεις στη μια περίπτωση, πρέπει να ψηφίζεις και στην άλλη. Χαρακτηριστικός ήταν ένας διάλογος με έναν ευχάριστο, κατά τα άλλα, μεσήλικα ο οποίος στην ερώτηση για το αν θα ψήφιζε κάτι διαφορετικό στις εθνικές απ’ ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές, απάντησε με την εξής ερώτηση: «Δεν μου λες, ποια ομάδα υποστηρίζεις στο ποδόσφαιρο;» Όταν πήρε την απάντηση «Τον Ολυμπιακό», με ρώτησε αν ισχύει το ίδιο και στο μπάσκετ. Η ξαφνιασμένη απάντηση που του έδωσα, η οποία δεν διαφοροποιήθηκε από την αρχική, και το χαμόγελο που σχηματίστηκε στο πρόσωπό του, μου έδωσε να καταλάβω πως ό,τι κι αν συμβεί, κάποιοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να βλέπουν τα κόμματα, όπως και τις ομάδες και θα τα ακολουθούν πιστά σε… ήττες και νίκες. Δυστυχώς.