Πρωτοποριακό! Κρυοτράπεζες σπέρματος για τα άγρια ζώα η απάντηση στα είδη που εξαφανίζονται – Σπάνιες τίγρεις, ελέφαντες, γορίλες  

Όταν ο Kurt Benirschke άρχισε να συλλέγει δείγματα δέρματος από σπάνια και απειλούμενα ζώα το 1972, δεν είχε σταθερό σχέδιο για το πώς θα τα χρησιμοποιούσε.

Ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, πίστευε ότι μια μέρα θα αναπτύσσονταν τα εργαλεία για τη σωτηρία αυτών των ζώων, ανάμεσα τους τίγρεις, ελέφαντες και γορίλες, όπως φαίνεται από τη σχετική λίστα του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF). Λίγα χρόνια αργότερα, μετέφερε τη συλλογή του στο ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο και την ονόμασε «Παγωμένο Zωολογικό Kήπο». 

«Όπως είναι γνωστό, υπήρχε μια αφίσα που κρεμόταν πάνω από τον ‘’Παγωμένο Ζωολογικό Κήπο’’ με ένα απόσπασμα που έλεγε: ‘’Πρέπει να συλλέγεις πράγματα για λόγους που δεν καταλαβαίνεις ακόμα’’», λέει ο Oliver Ryder, γενετιστής στον Ζωολογικό Κήπο του Σαν Ντιέγκο και συνεργάτης του Benirschke στο CNN.  Ο Benirschke απεβίωσε το 2018, αλλά οι προσπάθειές του είναι πολύ «ζωντανές». Σήμερα, το «Frozen Zoo» ( «Παγωμένος Zωολογικός Kήπος») είναι η μεγαλύτερη κρυοτράπεζα ζώων στον κόσμο, με δείγματα από 10.500 ζώα και 1.220 είδη που απειλούνται. 

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν το μοναδικό έργο του είδους του, ωστόσο τα τελευταία χρόνια παρόμοιες προσπάθειες διατήρησης έχουν ξεφυτρώσει σε όλο τον κόσμο και τα εργαλεία που δεν διέθετε ακόμη ο Benirschke είναι πλέον διαθέσιμα. Ταυτόχρονα, ο χρόνος τρέχει για πολλά είδη που κινδυνεύουν. Από τη δεκαετία του 1970 οι  πληθυσμοί των θηλαστικών, των πτηνών, των αμφιβίων, των ερπετών και των ψαριών έχουν μειωθεί κατά 68% κατά μέσο όρο, σύμφωνα με την έκθεση του WWF Living Planet Report 2020.

Η έκθεση αναφέρει, επίσης, ότι, ως αποτέλεσμα της απώλειας των ενδιαιτημάτων λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ένα εκατομμύριο είδη - ζώα και φυτά - απειλούνται με εξαφάνιση τις επόμενες δεκαετίες. Με τον σημερινό ρυθμό απώλειας της βιοποικιλότητας, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η διατήρηση δειγμάτων από είδη που μπορεί να μην υπάρχουν αύριο είναι επιστημονική υποχρέωση.

Η επιτάχυνση της κλιματικής κρίσης θα θέσει τα οικοσυστήματα υπό περαιτέρω πίεση, καθιστώντας το έργο των κρυοτραπεζών ακόμη πιο σημαντικό. 

«Βλέπω την κρυοσυντήρηση ως τον απόλυτο ακρογωνιαίο λίθο της διατήρησης. Αντιμετωπίζουμε την έκτη μαζική εξαφάνιση αυτή τη στιγμή που μιλάμε και πρέπει να είμαστε σε θέση να δώσουμε στις μελλοντικές γενιές έναν τρόπο να επαναφέρουμε αυτά τα είδη στη ζωή», εξηγεί ο Tullis Matson, από τη Nature's Safe, μια κρυοτράπεζα με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που συλλέγει ζωντανά κύτταρα και γαμέτες (σπέρμα και ωάρια). «Είναι ένα δίχτυ ασφαλείας», καταλήγει ο ίδιος.