Βίρνα Λίζι: H πλατινέ Ιταλίδα του σινεμά που συνέπαιρνε άνδρες, άφησε σύξυλους τους fans της για να αφοσιωθεί στην οικογένεια - είχε την φλόγα της Μπελούτσι και το στυλ της Μέριλυν Μονρόε! (φωτό)

Η Βίρνα Λίζι είναι βραβευμένη Ιταλίδα ηθοποιός. Γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1937 στην Ανκόνα. Στη μακροχρόνια καριέρα της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση έχει συμμετάσχει σε πάνω από 100 παραγωγές και έχει κερδίσει μεταξύ άλλων βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών.



Ξεκίνησε την σταδιοδρομία της στην υποκριτική από τα εφηβικά της χρόνια, όταν την ανακάλυψαν δυο παραγωγοί (Αντόνιο Φερίνιο και Έττορε Πέσε) από τη Νάπολη.
Η πρώτη της εμφάνιση έγινε στην ταινία La corda d'acciaio (1953). Τα πρώτα χρόνια συμμετείχε κυρίως σε μιούζικαλ, όπως τα E Napoli canta (1953) και Questa è la vita (1954, δίπλα στο δημοφιλή κωμικό Τότο). Παρά τις ερμηνευτικές της ικανότητες σύντομα τυποποιήθηκε σε ρόλους που προέβαλαν και στηρίζονταν περισσότερο στη φυσική ομορφιά παρά στο ταλέντο της, όπως οι ταινίες Le diciottenni και Lo scapolo γυρισμένα και τα δυο το 1955. Υπήρξαν φυσικά και πιο απαιτητικές ερμηνευτικά παραγωγές όπως τα La Donna del Giorno (1956), Eva (1962) και Romolo e Remo (1961), αναφέρει το ishow.gr.



Στα τέλη της δεκαετίας του '50 κάνει το θεατρικό της ντεμπούτο εμφανιζόμενη στο Piccolo Teatro di Milano στην παράσταση I giacobini. Στη δεκαετία του '60 κάνει κυρίως κωμωδίες στο σινεμά και συμμετέχει σε επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Στην τηλεόραση εμφανίζεται σε μια διαφήμιση οδοντόπαστας με ένα σλόγκαν που έγινε ατάκα στην Ιταλία : "con quella bocca può dire ciò che vuole" (μ’ αυτό το στόμα μπορείς να πεις ό,τι θέλεις).



Οι παραγωγοί του Χόλιγουντ έψαχναν για ένα νέο πρόσωπο στο στύλ της Μέριλιν Μονρόε και έτσι της δόθηκε η ευκαιρία να κάνει το Αμερικάνικο ντεμπούτο της στο ρόλο μιας προκλητικής ξανθιάς γαλανομάτας καλλονής στην κωμωδία How to Murder Your Wife (1965) δίπλα στον Τζακ Λέμον. Ακολούθησε το φιλμ Not with My Wife, You Don't! (1966, ελλ. τίτλος "Ε, όχι και με τη γυναίκα μου!") με συμπρωταγωνιστή τον Τόνι Κέρτις και το Assault on a Queen (1966) δίπλα στον Φρανκ Σινάτρα. Πρωταγωνίστησε ακόμα σε δυο ταινίες με παρτενέρ τον Άντονι Κουίν The Secret of Santa Vittoria και The 25th Hour (ελλ. τίτλος "Η 25η ώρα").



Για να ξεφύγει από την τυποποίηση σε ρόλους σαγηνευτικών γυναικών επεδίωξε ρόλους διαμετρικά αντίθετους με όλα όσο είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Συμμετείχε σε Ιταλικές παραγωγές όπως τα Casanova 70, Le bambole (1965), Arabella (1967) και Le dolci signore (1968). Πέρα από πρωταγωνίστρια συμμετείχε και σε πιο καλλιτεχνικές παραγωγές με μικρότερους ρόλους, όπως στο βραβευμένο στις Κάννες Signore & Signori (1965).



Στις αρχές της δεκαετίας του '70 αποφασίζει να αποτραβηχτεί προσωρινά προκειμένου να αφοσιωθεί στη οικογένειά της. Προς τα τέλη της δεκαετίας επιστρέφει και συμμετέχει τακτικά σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές έκτοτε. Το 1994 ερμηνεύει την Αικατερίνη των Μεδίκων στην ταινία εποχής La Reine Margot και κερδίζει το Σεζάρ ερμηνείας, το βραβείο David di Donatello (Ιταλικά Όσκαρ) καθώς και το αντίστοιχο βραβείο του Φεστιβάλ των Κανών.