ΑΡΘΡΟ

Όπως και να κάνουν την αριθμητική, ο λογαριασμός δεν βγαίνει.

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι γκρινιάζουν για τη διείσδυση της Κίνας στην Ελλάδα.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας άρχισε να γιορτάζεται από τον ΟΗΕ το 1975, έχει όμως πίσω της μακρά ιστορία γυναικείων αγώνων και κατακτήσεων, αλλά και ακόμη ανεκπλήρωτων στόχων.

Ναι, πάνε πέντε χρόνια από τότε που γεννήθηκε το Ποτάμι.

Κάθε υγιώς σκεπτόμενος πολίτης θα ήθελε οι εκλογές να γίνουν εδώ και τώρα. Η κυβέρνηση όμως σχοινοβατεί και προσπαθεί να τις τραβήξει όσο γίνεται πιο πέρα. 
 

Βαφτίζουν βελτίωση την αθλιότητα... 

Αφού η κυβέρνηση «τελείωσε» με το Μακεδονικό, έπρεπε άρον άρον να βρει δύο «πιασάρικα» θέματα ώστε να στρέψει αλλού την προσοχή μας από την τόσο επιζήμια για την ίδια - αλλά και τη χώρα μας - συμφωνία των Πρεσπών.

Η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών ήταν κομβικής σημασίας όχι μόνο για την εξωτερική πολιτική, όχι μόνο για τη θέση της χώρας στο βαλκανικό, ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, αλλά και για το εσωτερικό μας.

«η Ελλάδα να είναι η πρώτη χώρα της Ευρώπης που θα γυρίσει σελίδα μετά την επικράτηση του λαϊκισμού»

Από την Τασκένδη μέχρι το Βουκουρέστι ή το Ανατολικό Βερολίνο, στις πόλεις όπου υπήρχαν πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου, ο «Ριζοσπάστης» και όλα τα άλλα έντυπα τυπώνονταν σε δύο γλώσσες: ελληνικά και σλαβομακεδόνικα.

Ε, ναι, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας θα ζητήσει ο ίδιος την επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης της Βουλής, εάν, και όταν, χρειαστεί.

Ζ​​ούμε την απόλυτη αντιστροφή όσων βιώσαμε το 2015.

Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μου, οι αγορές προβλέπουν την οικονομική πορεία μιας χώρας 5-8 μήνες πριν.

Διαβάζω και χαίρομαι ότι σύμφωνα με τη λίστα Lloyd’s, 15 Έλληνες εφοπλιστές κατατάσσονται μεταξύ των 100 ισχυρότερων της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας.

 «Η ρύθμιση για τον ΕΔΟΕΑΠ, την υγεία και την επικούρηση των εργαζομένων στην Ενημέρωση, σε συνδυασμό με τα μέτρα στήριξης του Τύπου και την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων αποτελούν τα συστατικά στοιχεία για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με στόχο την ενημέρωση με αξιοπιστία, πλουραλισμό και δικαιώματα».

Η πιο συχνή μορφή παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά ταυτόχρονα και η πιο αποσιωπημένη μορφή βίας είναι η βία κατά των γυναικών.

"Αν ποτέ δεις το έργο της ζωής σου πεσμένο σε ερείπια, βαλθείς να το ξαναφτιάξεις με φθαρμένα εργαλεία θα είσαι κάτι παιδί μου".

Το άρθρο προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις. 

Πολλαπλός ρόλος της γυναίκας: Δυσκολίες και αδιέξοδα…

Δεν ξέρω πως μου ήρθε, αλλά αυτή η υπόθεση του κ. συναδέλφου στο (τέως) ΤΕΙ Σερρών που κατηγορείται για χρηματισμό και για άλλες έκνομες δραστηριότητες, μου έφερε συνειρμικά στο μυαλό το βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ « Όταν έκλαψε ο Νίτσε ».