Τον "δράκο των ασανσέρ" δείχνει ως δολοφόνο του νεαρού στο Λυκαβυττό μετά από 20 χρόνια- Συγκλονιστικές αποκαλύψεις

Ο Χρ. Γκίλης αποκαλούμενος «Δράκος των ασανσέρ», ο άνθρωπος που καταδικάστηκε σε 179 χρόνια για βιασμούς σε βάρος 28 γυναικών την περίοδο 1996-1997, κάθεται ξανά στο εδώλιο του κατηγορουμένου προκειμένου να δικαστεί για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Και αυτό γιατί νέα στοιχεία ανέκυψαν για την υπόθεση και συγκεκριμένα ένα αποτύπωμα που βρέθηκε σε αυτοκίνητο και ταυτοποιήθηκε από 20 χρόνια μετά.

Ήταν 13 Μαΐου του 1996 όταν ο κατηγορούμενος και ισοβίτης σήμερα Χρήστος Γκίλης, σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη, δολοφόνησε στο λόφο του Λυκαβηττού τον 21χρονο Νικήτα Κορωνιό μπροστά στα μάτια της φίλης του.

Σύμφωνα με την κατηγορία, ο κατηγορούμενος παρακολουθούσε ζευγάρια στην περιοχή. Ο άτυχος 21χρονος Νικήτας Κορωνιός, βρισκόταν τα ξημερώματα της 13ης Μαΐου, πίσω από το θέατρο του Λυκαβηττού. Μόλις ετοιμάζεται να φύγει από το σημείο με την σύντροφό του αντιλαμβάνονται να τους παρακολουθούν τρεις άγνωστοι. Το θύμα, θέλοντας να προφυλάξει τη συνοδό του, βγήκε από το αυτοκίνητο και λίγο αργότερα δολοφονήθηκε από κτύπημα με μαχαίρι.

Σήμερα στο δικαστήριο ο κατηγορούμενος δήλωσε «αθώος». Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αθώος είμαι. Δεν έχω πάει ποτέ στο Λυκαβηττό. Δεν ξέρω πως βρέθηκε ίχνος. Έχω μπει φυλακή τόσες φορές συνεχόμενα. Θα το είχαν βρει σε κομπιούτερ. Ήμουν σε άδεια και πήγα σε αστυνομικό τμήμα και μου λένε μη φύγεις έχεις υπόθεση».

Από την πλευρά της η υπεράσπιση του κατηγορούμενου τόνισε στο δικαστήριο: «19 χρόνια μετά έρχεται ένα έγγραφο της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών και λέει ότι βρέθηκε αποτύπωμα της αριστερής παλάμης του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος ήταν γνωστός στην αστυνομία από το 1990. Πρέπει να εξηγήσει πως ακούμπησε εκείνο το αμάξι 19 χρόνια πριν! Είναι σχεδόν αδύνατο. Υπάρχει διαφορά στις περιγραφές των μαρτύρων. Όλοι λένε για ψηλό, λεπτό και αλλοδαπό. Δεν ταιριάζουν οι περιγραφές».

Αντίθετα, η πολιτική αγωγή και ο συνήγορος Αλ. Κούγιας τόνισε: «Η αστυνομία χρησιμοποίησε σύγχρονα μηχανήματα και εξοπλισμό του 2004, με καθυστέρηση μεν αλλά χωρίς αμφισβήτηση, το αποτύπωμα που βρέθηκε είναι του κατηγορουμένου. Ο δράστης ήταν ηδονοβλεψίας. Είτε μόνος είτε με παρέα. Στο Λυκαβηττό συχνάζουν δεκάδες ανώμαλοι. Μπορεί να είδαν άλλους. Ο κατηγορούμενος έχει κατηγορηθεί και καταδικαστεί για όλο τον ποινικό κώδικα. Κυρίως για ληστείες και βιασμούς». 

Πατέρας 21χρονου: «Είναι απόβρασμα»

«Απόβρασμα» χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο ο πατέρας του 21χρονου θύματος, Αναστάσιος Κορωνιός, καταθέτοντας πρώτος στη δίκη. «Πριν πάρει ο γιος μου το αμάξι είχε να χρησιμοποιηθεί τρεις μέρες. Εκείνο το βράδυ το πήρε ο γιος μου. Υπήρχαν παντού στο αμάξι αίματα. Μέσα έξω αίμα. Από αυτό που έκανε το απόβρασμα! Με πήρε ο γιος μου ο άλλος και μου είπε ο Νικήτας είναι στο Λαϊκό και δεν είναι καλά. Όταν έφτασα εκεί μου είπαν ότι τον σκότωσαν ηδονοβλεψίες» ανέφερε ο πατέρας εμφανώς ταραγμένος.

«Ήμασταν εκεί όπως δεκάδες ζευγάρια εκείνη την εποχή στο Λυκαβηττό. Το πρώτο ραντεβού μας σαν ζευγάρι ήταν. Εγώ σπούδαζα στο Πάντειο και ο Νικήτας στην Αγγλία. Δε θυμάμαι αν είχαμε αντιληφθεί κόσμο να παρακολουθεί γύρω μας» είπε στο δικαστήριο η Ευφροσύνη Παπουτσάκη,η κοπέλα που βρίσκονταν μαζί με τον 21χρονο εκείνο το μοιραίο βράδυ και είδε να τον σκοτώνουν μπροστά στα μάτια της. 

«Κάποια στιγμή βγήκαμε από το αυτοκίνητο για να μπει μπροστά ο Νικήτας να οδηγήσει. Καθόμασταν πίσω. Βγήκαμε από διαφορετικές μεριές νομίζω. Είδαμε ξαφνικά κάποιον και μου λέει ο Νικήτας μπες μέσα στο αμάξι. Ένιωσα εκείνη την ώρα ότι ερχόταν κάποιος προς το μέρος μας» ανέφερε η μάρτυρας και συνέχισε την συγκλονιστική περιγραφή της: «Δεν θυμάμαι καλά αλλά πιστεύω ότι ήταν τουλάχιστον δυο άτομα. Δεν μπορώ να αναγνωρίσω τον κατηγορούμενο. Εγώ δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Είχα κλειστεί στο αυτοκίνητο. Έβλεπα τι γίνεται μέσα από τα παράθυρα αλλά δε μπορούσα να ξεχωρίσω. Δε θυμάμαι αν κρατούσε μαχαίρι. Θυμάμαι ότι κάποιος έπεσε ξαφνικά πάνω στο παρμπρίζ. Ξέρετε έχω μπλοκάρει πράγματα από τη μνήμη μου για να μπορέσω να επιβιώσω κι εγώ».

179 χρόνια ποινής στον "δράκο των ασανσέρ"

Η μία μετά την άλλη οι γυναίκες που έπεσαν στην παγίδα του 26χρονου Χρήστου Γκίλη, του «δράκου των ασανσέρ», περιέγραφε στο δικαστήριο τον εφιάλτη της. Η μία μετά την άλλη, θύματα του νεαρού κατηγορουμένου, περνούσαν δίπλα του από το εδώλιο για να φτάσουν στο βήμα του μάρτυρα και να ξεδιπλώσουν τις οδυνηρές εμπειρίες που έζησαν στα χέρια του.

Μπορεί από τότε να πέρασαν πολλοί μήνες, αλλά ο τρόμος ήταν ακόμη ζωγραφισμένος στα μάτια τους. Οι σκηνές βίας στις οποίες άθελά τους βρέθηκαν να πρωταγωνιστούν ταράζουν ακόμη τις νύχτες αυτών των γυναικών.

Μία μάλιστα από αυτές δεν άντεξε και μόλις ολοκλήρωσε την κατάθεσή της γύρισε προς το μέρος του κατηγορουμένου, τον πλησίασε και τον χαστούκισε! Λίγη ώρα αργότερα ήρθε η τιμωρία από τους φυσικούς δικαστές, που ομόφωνα τάχθηκαν υπέρ της ενοχής του Χρήστου Γκίλη.

Εκατόν εβδομήντα εννέα χρόνια συνολική ποινή επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας για τις δύο δικογραφίες που αφορούσαν σε ληστείες, βιασμό, απόπειρα βιασμού και ασελγείς πράξεις εις βάρος 28 γυναικών. Κατά συγχώνευση, η ποινή για τον κατηγορούμενο είναι πενήντα χρόνια για όλες τις εγκληματικές πράξεις που του αποδίδονται, όπωδια διαβάζουμε σε άρθρο του 1999 tanea.gr.

Όλες αυτές τις ώρες που τα θύματά του, κάθε ηλικίας, ξετύλιγαν το κουβάρι της προσωπικής περιπέτειάς τους ο Χρήστος Γκίλης άκουγε τις περιγραφές με σκυμμένο το κεφάλι.

Η τιμωρία

Είχε φτάσει γι' αυτόν η ώρα της κρίσης. Η ώρα για την τιμωρία των εγκλημάτων που διέπραξε εις βάρος αθώων γυναικών. Ο κύκλος των επιθέσεων του αποκαλούμενου «δράκου των ασανσέρ» άνοιξε στις 9 Σεπτεμβρίου 1997. Πεδίο δράσης του ήταν οι περιοχές Κυψέλης, Πατησίων, Κολωνού, Γκύζη και Εξαρχείων. Στόχος του ήταν πάντοτε οι γυναίκες που μόνες και ανυποψίαστες για τον απρόσμενο επισκέπτη γύριζαν στο σπίτι τους.

Ο δράστης, ψηλός, 1.85μ., αθλητικός, με έντονα πρασινογάλαζα μάτια, έστηνε μεθοδικά την παγίδα του στα ασανσέρ των πολυκατοικιών. Η νυχτερινή του περιπλάνηση άρχιζε λίγο μετά τα μεσάνυχτα και τελείωνε γύρω στις πέντε τα ξημερώματα. Παραφύλαγε στις εισόδους των πολυκατοικιών που επέλεγε να κτυπήσει και ακολουθούσε αθόρυβα τις γυναίκες που εντόπιζε. Μόλις τα υποψήφια θύματά του άνοιγαν την πόρτα του ασανσέρ εκείνος ορμούσε πάνω τους. Οι γυναίκες δεν μπορούσαν να αντιδράσουν. Επετίθετο με βαρβαρότητα, τις κτυπούσε και έκλεβε τις τσάντες και τα κοσμήματα που φορούσαν. Στον κατάλογο των γυναικών που είχαν δεχθεί την επίθεσή του περιλαμβάνεται και η τότε γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Τώνια Αντωνίου.

Και συνεργός

Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκε σε φυλάκιση 7 ετών ο 48χρονος πρώην ναυτικός Σωτήρης Τσερκέζης, ο οποίος φέρεται ως συνεργός του Γκίλη σε τρεις περιπτώσεις ληστειών, αν και ο ίδιος υποστήριξε ότι αγνοούσε την παράνομη δραστηριότητα του συγκατηγορουμένου του. Μόνο που ό,τι ο συγκατηγορούμενός του αγνοούσε είχαν βιώσει οι 28 γυναίκες - θύματα του Γκίλη, οι οποίες τον είχαν αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του. Και πώς θα μπορούσαν άραγε να ξεχάσουν αυτόν που άφησε τα ίχνη του όχι μόνο στο σώμα τους αλλά και στην ψυχή τους.

«Κρέμασμα»

Η 50χρονη γυναίκα που καταθέτει περιγράφει στιγμή προς στιγμήν τον εφιάλτη, που έζησε έξω από την πόρτα του σπιτιού της. «Με κτύπησε, με λήστεψε και μετά με ξανακτύπησε», λέει απευθυνόμενη στους δικαστές, στους οποίους είχε εναποθέσει τις ελπίδες της για την παραδειγματική τιμωρία του κατηγορουμένου. «Θέλεις κρέμασμα», βρήκε το κουράγιο να του φωνάξει και έφτασε στο σημείο να τον χαστουκίσει μέσα στο ακροατήριο. Τα επόμενα λεπτά η γυναίκα αυτή κατέρρευσε. Δεν άντεξε άλλο στη θέα του προσώπου του.

«Δεν είναι άνθρωπος»

«Όσα έζησα στα χέρια του κατηγορουμένου έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στην ψυχή μου», κατέθεσε μία άλλη φοιτήτρια που δεν μπορεί να ξεχάσει... Και στη δική της μαρτυρία ήρθε να προστεθεί μία ακόμη φωνή άλλου θύματος. «Με κτύπησε ­ είπε ­ μου πήρε τα χρυσαφικά μου και προσπάθησε να με βιάσει υπό την απειλή ενός μαχαιριού. Δεν είναι άνθρωπος αυτός...».

Ήθελε άλλοθι

Κι όμως, όταν έφτασε η ώρα της απολογίας του ο 26χρονος Χρήστος Γκίλης προσπάθησε υπερασπιζόμενος τον εαυτό του να αποδείξει το αντίθετο. Αναζήτησε άλλοθι της πράξης του στα τραυματικά παιδικά του χρόνια που πέρασε μέσα σε ορφανοτροφείο. Προέβαλε μάλιστα και ψυχολογικά προβλήματα που ­ όπως υποστήριξε ­ αντιμετωπίζει, αρνούμενος τις επιθέσεις και τις κατηγορίες περί βιασμού. Ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε μόνο τις ληστείες. Όλοι όμως οι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί του έπεσαν στο κενό. Ο ζυγός της Θέμιδος έγειρε υπέρ της ενοχής και της καταδίκης του. Με τον τρόπο αυτόν οι δικαστές ικανοποίησαν το μοναδικό αίτημα των γυναικών, που ήταν η παραδειγματική του τιμωρία. Κι ας μην παραστάθηκαν από τη θέση της πολιτικής αγωγής. Η μαρτυρία τους ήταν καταλυτική.