Σούπερ μπλε φεγγάρι & NASA: Ξημερώματα απόψε το υπερθέαμα με τον Κρόνο ορατό πριν την ανατολή του ηλίου - Συμβαίνει κάθε 2 χρόνια (βίντεο)

Όπως αναφέρει η NASA θα μπορέσουμε μέσα στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού να δούμε τον Κρόνο το σούρουπο και την αυγή, την επιστροφή των Περσείδων και ένα «σούπερ μπλε φεγγάρι». Οι Περσείδες είναι βροχή διαττόντων (μετέωρα ή πεφταστέρια όπως είναι κοινώς γνωστά στην παράδοση).

Σύμφωνα με την ενημέρωση της NASA, λοιπόν, τον Αύγουστο, μπορεί να έχουμε χάσει την Αφροδίτη και τον Άρη από τον νυχτερινό ουρανό, αλλά θα έχουμε υπέροχη θέα του Κρόνου όλη τη νύχτα. Ο Κρόνος φτάνει αυτόν τον μήνα σε σημείο ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο, όπως φαίνεται από τη Γη. 

Το πρωί της 3ης Αυγούστου, ο Κρόνος θα εμφανιστεί μόλις δύο δάχτυλα μακριά από τη σχεδόν πλήρη Σελήνη. Θα είναι ορατός δυτικά πριν από την ανατολή του ηλίου. Στη συνέχεια, η Σελήνη σχηματίζει ένα ωραίο ζευγάρι με το αστρικό σμήνος των Πλειάδων το πρωί της 9ης Αυγούστου, με τον Δία να κρέμεται κοντά της. Και στη συνέχεια, η Σελήνη θα συναντηθεί πολύ κοντά με τον κοκκινωπό αστέρα Αντάρη - το λαμπρότερο αστέρι στον αστερισμό του Σκορπιού - το βράδυ της 24ης Αυγούστου.

Ο Αύγουστος φέρνει και τις γνωστές πια Περσείδες. Η νύχτα που θα γίνουν ορατές είναι η 12η προς την 13η Αυγούστου, που είναι και κοντά στη νέα σελήνη. 

Όπως είδαμε χθες ο Αύγουστος αρχίζει και τελειώνει με πανσέληνο, γεγονός που αποτελεί ένα ιδιαίτερο γεγονός το οποίο συμβαίνει μόνο κάθε δύο χρόνια. Η δεύτερη πανσέληνος μέσα σε έναν μόνο ημερολογιακό μήνα ονομάζεται συνήθως «μπλε φεγγάρι» Συμβαίνει κάθε 2 με 3 χρόνια, επειδή ο μηνιαίος κύκλος της Σελήνης είναι λίγο μικρότερος από τη μέση διάρκεια ενός μήνα.

Διαβάστε ακόμη: 15 εντυπωσιακές φωτογραφίες από την υπερπανσέληνο Οξύρρυγχου στην Αττική - Ακρόπολη και Σούνιο είχαν την τιμητική τους 

Το «μπλε φεγγάρι» της 30ής Αυγούστου είναι επίσης και υπερπανσέληνος. Η τροχιά του φεγγαριού δεν είναι ένας τέλειος κύκλος, οπότε άλλοτε βρίσκεται λίγο πιο μακριά από τη Γη και άλλοτε πιο κοντά. Στο κοντινότερο σημείο του, που ονομάζεται περίγειο, είναι 14% πιο κοντά από ό,τι στο πιο μακρινό του σημείο. Περίπου 3 με 4 φορές το χρόνο, η φάση της πανσελήνου τυχαίνει να συμπίπτει με το πέρασμα της Σελήνης στο περίγειο και το γεγονός αυτό το ονομάζουμε υπερπανσέληνο. Αν και τεχνικά εμφανίζεται λίγο μεγαλύτερη (και λίγο φωτεινότερη) από τη μέση πανσέληνο, η διαφορά δεν είναι εξαιρετικά αισθητή στο μάτι.