Για τις κακές συνήθειες των Ελλήνων τραπεζιτών γράφει ο Τάσος Τέλλογλου

του Τάσου Τέλλογλου

Οι Times της Νέας Υόρκης, το Spiegel και ο επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ έθεσαν το Σαββατοκύριακο με διαφορετικούς τρόπους το πρόβλημα ότι οι πλούσιοι στην Ελλάδα έχουν πληρώσει πολύ λίγο για τις συνέπειες της κρίσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι για αυτό το ζήτημα από την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2009 δεν έχουν γραφτεί παρά ελάχιστα πράγματα στον ελληνικό Τύπο, με την εξαίρεση τον Κώστα Βαξεβάνη και μερικά δημοσιεύματα για επώνυμη μεγάλη φοροδιαφυγή. Σιγή ιχθύος. Την ίδια ώρα που οι άλλοι, οι ξένοι δημοσιογράφοι, έκαναν την δουλειά τους, όπως πρέπει να την κάνουν, oρισμένοι συνάδελφοι εδώ διαμαρτύρονταν για τον αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών.

Η διαμαρτυρία αφορά τους όρους με τους οποίους θα κινούνται οι τράπεζες στην περίπτωση που δεν καταφέρουν να κινητοποιήσουν ιδιωτικά κεφάλαια, να φέρουν για παράδειγμα οι μέτοχοί τους κάποια από τα κεφάλαια που έχουν στην αλλοδαπή για να στηρίξουν τα μαγαζιά τους. Σε αυτή την περίπτωση οι τράπεζες θα διαχειρίζονται χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων αποκλειστικά και καλόν θα είναι να ελέγχονται αφού τα κεφάλαια δεν θα είναι δικά τους. Έτσι θα γίνει σε ολόκληρη την Ευρώπη όπου σώζονται τράπεζες με χρήματα φορολογουμένων, γιατί εδώ θα έπρεπε να ισχύσει κάτι διαφορετικό; Φυσικά, κάποιοι μαθημένοι στις κακές συνήθειες των τελευταίων χρόνων βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και φωνάζουν για τον «αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας». Ο ελληνικός χαρακτήρας αυτής της ιθύνουσας τάξης δεν έσωσε τη χώρα από την χρεωκοπία. Γιατί θα πρέπει να θρηνούμε για την απώλεια τις εθνικότητας των μετόχων που ελέγχουν τις μεγάλες επιχειρήσεις; Εκτός εξαιρέσεων, είναι εγνωσμένου πατριωτισμού.

Πηγή: protagon.gr